فایل شده [غبار حزن] اثر «یاقوتِ نیلگون فام؛ کاربر انجمن رمان بوک»

[;FOROUGH]

عنوان: غبارِ حزن
ژانر: عاشقانه، تراژدی
قالب: رباعی
نویسنده: فاطمه‌سلمانی
ویراستار: @سپید
کپیست: @Tifani
مقدمه:
پاکتِ‌سیگار و یک غم، یک طرف
دود و یک نخ سیگار یک سخیف
در دلم طوفانیست از مواج دودِ غم
دود غم و عاشقیِ بی‌نوا یک موج بی‌طرف


‌
معنی عنوان: گرد و خاکِ غم​

 

[mobina01]

با سلام.
شاعر عزیز، ضمن خوش‌آمدگویی و سپاس از انتخاب انجمن رمان بوک برای منتشر کردن
آثارتان خود؛ خواهشمندیم قبل از اشعار خود، قوانین زیر را با دقت مطالعه کنید.
[قوانین ساب اشعار در حال تایپ ]

پس از گذشت پانزده پست، در تاپیک زیر درخواست نقد شورا دهید:
[درخواست نقد اشعار]

پس از ارسال پانزده پست می‌توانید درخواست جلد برای اشعار خود دهید:
[درخواست جلد دلنوشته و اشعار]

پس از گذشت پانزده پست می‌توانید درخواست تعیین سطح برای اشعارتان بدهید:
‌[درخواست تگ مجموعه اشعار رمان بوک]

در صورتی که نمی‌خواهید به نوشتن اشعارتان ادامه دهید و یا سوالی دارید در تاپیک اعلام کنید:
[پرسش و پاسخ تالار شعر]

اگر اشعارتان به پایان رسید در این تاپیک اعلام کنید:
[اعلام پایان اشعار کاربران]

شاعران دقت کنند در صورتی که دو ماه تاپیکشان آپدیت نشود تاپیک بسته می‌شود.

●با آرزوی موفقیت شما
[ مدیریت تالار شعر]
​

 

[;FOROUGH]

((گفتا))
گفتا که در دلم تقاضایی‌ست ماندگار
گفتم بگو هرچند بماند در کالبدم یادگار
گفتا زِ دود بی‌‌وفاه‌ای خورده‌ام انکسار
گفتم انکسار به از بد است و سیه و تار
‌
*به: بهتر​

 

[;FOROUGH]

گفتا تالم و تعسر کرده مرا انکسار
گفتا مرا ساخته غبار حزنِ یک نخ سیگار
گفتم وداع کرده‌ام نیز با غبار حزنِ درد
گفتا چه حیرت کز این غبار وارسته‌ای یار؟​

 

[;FOROUGH]

گفتا سب برطالعه‌ی حزین و نِزار
گفتم بزن بر چنین طالعه‌‌‌‌‌‌ای شکر‌خند‌ یار
گفتا علاجی نیست بس که غبار دید‌ه‌ام
گفتم پس آن قلل قریحه را درمن بنگر​

 

[;FOROUGH]

گفتا چشمانم راستای هبود‌‌ و تیرگی‌ست
گفتا جهان بر سر من آوره‌ای بیش نیست
گفتا چشمانم سو ندارد تو را بنگرد ز غبار
گفتم کز این آوارگی وثاقی ساز زِ فعل است
​

 

[;FOROUGH]

گفتم راغب و چشمان جمان تو خواهم شد
گفتم غبارِحزن و نخِ سیگارافکارو هم آلود نشد
گفتا به از به گفته‌ام نیز غبار حزن را پسندیده‌ام
گفتم جز غبار تالم و آسمان غرشِ پسندیده نشد​

 

[;FOROUGH]

گفتا رغبت کرهاً ندارم بر چنین پاخره‌ای
گفتا مشووم شود چنین رباب‌ و اراده‌ای
گفتم سب بر سجیه‌‌ات، شرک بر بیگانی‌ات
گفتا قلم شکرخند نیندازی چنین بر گفته‌ای​

 

[;FOROUGH]

گفتا نینداز که شود هاویه آشفته‌ قرار
گفتم کیست آن دلبرِ آشفته‌ی بی‌قرار
گفتم ز گیسو شود خرمنی اخگر عجاز
ندانم که چه کردم و سیئه شود آشکار​

 

[;FOROUGH]

((اقبال ناخوش))
کاش شود آن قلبِ ناهمایون جماد
کاش ریزد دمع از آن پیاله انجماد
کوه ز کوه کرده است فغان و شکوائیه
آدمی هم ز مستمند کرده سقر را رویداد​