آموزشی غیر تداومی و تفاوتش با تداومی
- نویسنده موضوع اورانوس
- تاریخ شروع
اطلاعات موضوع
موضوع نویسنده
- Mar
- 1,998
- 5,470
- مدال‌ها
- 8
تدوین غیر تداومی یکی از شیوه‌های تدوین فیلم می‌باشد که توسط تدوینگرها مورد استفاده قرار می‌گیرد. این شیوه تدوین براساس اصل مجاورت نماها، اصل تداعی معنا و روابط فضایی، زمانی و ریتمیک نماها شکل می‌گیرد و در آن از تشبیه، استعاره و نماد استفاده می‌شود. در تدوین غیر تداومی حس واقع‌گرایی کمتر از تدوین تداومی است و در از نظر تاریخی در دهه‌ی ۱۹۲۰ میلادی توسط فیلمسازان روسی و فرانسوی طرح‌ریزی شد.
آخرین ویرایش:
موضوع نویسنده
- Mar
- 1,998
- 5,470
- مدال‌ها
- 8
معرفی تدوین غیر تداومی
از آنجایی که ویژگی‌ها و امکانات تدوین غیر تداومی مناسب وصف و تفسیر هستند، این شیوه تدوین را “تدوین توصیفی” یا “تدوین بیاندار” نیز نامگذاری کرده‌اند. در فیلم‌های داستانی و در سکانس‌های نمادین بطور معمول از تدوین توصیفی استفاده می‌شود. برای نمونه در فیلم “کسوف” ساخته مایکل آنجلو آنتونیونی شاهد این نمونه تدوین در برخی سکانس‌های فیلم هستیم. در تاریخ تدوین فیلم “مکتب مونتاژ” و “مکتب آوانگارد” نیز از شیوه غیر تداومی استفاده می‌کردند.
موضوع نویسنده
- Mar
- 1,998
- 5,470
- مدال‌ها
- 8
اولین کارکرد تدوین توصیف یا غیر تداومی نمایش پیچیدگی و تشدید رویداد در تدوین فیلم می‌باشد. تدوینگر با بکارگیری اصول این روش ذهن تماشاگر را برای درگیری و حضور در رویدادهای فیلم فعال می‌کند. در شیوه غیر تداومی قوانین مربوط به تداوم همانند قانون 180 نقض می‌شوند. به عبارتی در این روش تدوینگر همه‌ی قسمت‌های فضایی، زمانی، ریتمیک و گرافیک را نقض می‌کند و در استفاده از پرش (jump cut) یا استفاده از نماهای بی‌ربط تردید نمی‌کند. از آنجایی که در این روش تدوینگر به وابستگی نماها اعتنایی ندارد، برای هر نما هویت مستقلی در نظر می‌گیرد. از این رو در این روش انتقال نما چشمگیر است.
موضوع نویسنده
- Mar
- 1,998
- 5,470
- مدال‌ها
- 8
نقض تداوم در تدوین غیر تداومی
در همه جنبه‌های روش غیر تداومی، نقض تداوم صورت می‌گیرد. در این شیوه تدوینگر ترتیب زمان رویدادها را دستکاری می‌کند. از این رو تدوینگر می‌تواند حرکت یا عمل یک شخصیت را در زمان دیگری برای همان شخصیت در همان مکان یا در فضایی دیگر از فیلم اما در همان زمان برش یا کات بزند. در تدوین فیلم‌هایی که داستان عامه پسندی را روایت می‌کنند، می‌توان به دفعات چنین برش‌هایی را مشاهده کرد. در تدوین توصیفی یا غیر تدوامی، “زمان” حالت اغراق آمیزی دارد و تدوینگر می‌تواند بر روی نقاط عطف روایت تاکید کنند. همانند فصل معروف پلکان اودسا در فیلم رزمناو پوتمکین.
موضوع نویسنده
- Mar
- 1,998
- 5,470
- مدال‌ها
- 8
تدوین توصیفی و انتقال معنا
در شیوه‌ی غیر تداومی انتقال معنا به سادگی انجام نمی‌شود. تدوینگر در این روش تدوین، معنا را گاه به صورت نمادین و گاهی به صورت تفسیری از رویداد فیلم به نمایش در می‌آورد. تدوینگر در تدوین غیر تداومی، روایت را مبهم نمایش می‌دهد. تدوینگرهایی که از این شیوه استفاده می‌کنند، می‌دانند هنر به سادگی، واقعیت اجتماعی را بازنمایی نمی‌کند.
موضوع نویسنده
- Mar
- 1,998
- 5,470
- مدال‌ها
- 8
تدوین ابتدا از طریق تقطیع هدفمند، واقعیت فیزیکی را تکه تکه و تحلیل می‌کند. سپس تدوینگر در تدوین توصیفی این قطعات تصویری را در نظمی جدید و با معنایی متفاوت کنارهم قرار می‌دهد. در نتیجه در این شیوه کار تدوینگر ساختار شکنی و بازسازی ادراک تماشاگر نسبت به فهمی است که از جهان اجتماعی دارد. به عبارت دیگر تدوینگر بر حالات عاطفی و روان شناختی تماشاگر تاکید می‌کند.
موضوع نویسنده
- Mar
- 1,998
- 5,470
- مدال‌ها
- 8
فنون و تکنیک‌های تدوین غیر تداومی
از نظر تاریخی این شیوه تدوین ویژگی آثار فیلمسازان آوانگارد اروپایی دهه ۱۹۲۰ می‌باشد. بنابراین تدوین غیر تداومی مبنایی برای معرفی و شناسایی فیلمسازان مدرن و آوانگارد شد. در این روش، تدوینگر بر تمایز، تفاوت و استقلال بین نماها تاکید می‌کند. روش غیر تداومی فنون و تکنیک‌های خاص خود را دارد و عمده‌ترین فنون و تکنیک‌های این روش به شرح زیر می‌باشد:- برش پرشی (jump cut)
- وارد کردن نماهای ناآشنا
- تکرار نماهایی از سکانس
- استفاده از قاب بی‌حرکت
- نقض برخی قوانین تدوین تداومی توسط تدوینگر نظیر قوانین خط فرضی، برهم زدن تداوم دید و ….
- بالا بردن سرعت برش نماها
- تمرکز بر کمیت و کثرت نماهای نزدیک
- ایجاد پیوند بین نمای دور و نزدیک (در این تکنیک ممکن است تدوینگر از نمای میانجی استفاده کند.)
