مجموعه اشعار فرخ تمیمیـ

[DELARAM]

گلچین اشعار
« فرخ تمیمی »

 

[DELARAM]

سالی گذشته است
زان ماجری که عشق من و او از آن شکفت
زان شام ها که شعر فریبای من شنید .
در آن شب امید .
چشمان او به سبزی مرداب سبز بود .
در گوش من
ترانه نیزار می‌سرود
آغوش مهر او
گرمای بیکرانه ظهر کویر داشت
زان ماجرای تلخ
سالی گذشته است
...

 

[DELARAM]

روزی ز چنگ هر غزل نغزم
عشق و نشاط و خنده فرو می ریخت
در نغمه اش فسانه همی رقصید .
بر زخمه اش ترانه همی آویخت .
هرگز نشد که از صدف
بحری دری گران به ساحل غم غلتند
یا گرد شاخسار غزل‌هایم
نیلوفر شکست والم پیچید
امروز دیگرم نه نشاطی هست
...

 

[DELARAM]

خون فروردین به صحرا جوش زد
شاخه ها بشکفت در دامان باغ .
چشم جانم باز شد با اشتیاق
تا ببیند فصل گلخندان باغ .
چشم جانم باز شد ، هنگامه ایست
عاشقانه

 

[DELARAM]

دریا نهیب می زند و صخره های آب
کوبد به کوه کشتی گم کرده اختری
دندان نموده همچو نهنگان طعمه جوی
تا در کشد به کام سیه ، خسته پیکری .
ساحل نشسته در دل

 

[DELARAM]

در شهر ، دلبری که بخندد به ناز نیست
عشقی که آتشم بزند بر نیاز نیست
برق صفا نمانده به چشمان دلبران
دیدار هست و دیده ی عاشق نواز نیست
ساقی مریز باده

 

[DELARAM]

از درم آمد
مسـ*ـت و هراسان
ریخته بر دوش
زلف پریشان .
- دیر شده ؟ نه
کولی زیبا .
خلوت کام است
باز آ ، باز آ .
پرده بیاویخت
شمع فرو کشت
جامه برون کرد
...........

 

[DELARAM]

بیا ساقی ترسا
شرابی ده ، لبم از تشنگی سوخت
شراب کهنه ی سرداب جلفا ،
درون جام ناقوس کلیسا .
بیا ساقی ترسا
چو افیونی به اعصابم در آمیز .
بیا رقصی

 

[DELARAM]

هرگز نخوانده ام
شعری ز شاهنامه ی فردوسی بزرگ
گویاتر از حماسه ی خشم نگاه او
کز پشت میله های گران ، قفل های سرد
خواند ترانه ها
از صبح زندگی
از شام بندگی
هرگز ندیده ام
گلبرگ لاله های لب چشمه سارها

 

[DELARAM]

در گشودم ، در گشودم بی قرار
پرده های سرخ را بالا زدم .
عکس زیبایت نهادم روی میز
بوسه ب آن صورت زیبا زدم .
مریمی روی بخاری بود و من
دسته ای دیگر نهادم پیش ان
زانکه می‌دانستم ای مریم سرشت
شاخ مریم را به جان خواهی به جان