مجموعه اشعار فرخ تمیمیـ

[DELARAM]

ای آنکه یک شب بی خبر رفتی
ای آنکه تاک آشنایی را
از خوشه ی انگور مستی ها ، تهی کردی.
رفتی، شنیدم هر کجا رفتی
در آسمان رنگ ریا دیدی.

 

[DELARAM]

با هر لبی چون آشنا گشتی
صد خنده ی ناآشنا دیدی.
باز آ که می دانم پشیمانی.
باز‌ آ به یاد ماجراهایی که می دانی…
چون گربه پنهان شو در آغوشم

 

[DELARAM]

این هسته را که تُف کردی پار
در پوک وار زرد گیاخاک باغچه
امسال بالیده سبز
سال دگر بهار که آمد
اردی بهشت آسا می روید .

 

[DELARAM]

ما مانده در هزار خم این گمان ، ولی
رنگین کمان گیلاس
آوند خواب دیده ی بهمن را
تعبیری از طلا و مرجان پیغام می بَرَد

 

[DELARAM]

تا کی امشب آسمان دُم ریز می بارد؟
بره ای تک مانده ، سرگردان
ابر می ماند ز باریدن ؟
سقف پرویزن چه کوتاهست

 

[DELARAM]

چکه ها در دشت مس دارد طنین وهم
گرگ میش قریه گفتی مرگ در زهدان خود پَروَر
زخم کاری با سگان پیر گله ، ماجرا دارد
شک نخواهم کرد
گر بپاید این شب، این سرما
شیر در جام بنات النعش می بُرَد

 

[DELARAM]

عصر غم انگیزیست .
یک عصر پاییزیست .
من هستم و تقویم روی میز و نازی گربه‌ی زردم
پایان شعر دیشبم را زیر لب آهسته می خوانم :

 

[DELARAM]

« هر لحظه می میرم
هزاران بار
مرگی که یک‌بارم رهاند
آه
این هم امیدیست »

 

[DELARAM]

نیلوفرین دودی ز پیپم در فضای تنگ می‌میرد
در خاطرم طرح سوالی رنگ می‌گیرد :
در پایان شعرم گر نه این بود
آغاز شعرم گر سرودی از حکایتهای نغز و دلنشین بود؟
گویی طنین خنده ام در گوش‌های
خوابناک گربه می‌ریزد

 

[DELARAM]

او
بیمناک از خواب می خیزد .
عصر غم انگیزیست
یک عصر پاییزیست
منهستم و تقویم روی میز و نازی گربه‌ی زردم