مجموعه اشعار فردوسی/سهراب

[ترنم مبینا]

به توران چو هومان و چون بارمان
دلیر و سپهبد نبد بی‌گمان

فرستادم اینک به فرمان تو
که باشند یک چند مهمان تو

 

[ترنم مبینا]

اگر جنگ جویی تو جنگ آورند
جهان بر بداندیش تنگ آورند

چنین نامه و خلعت شهریار
ببردند با ساز چندان سوار

 

[ترنم مبینا]

به سهراب آگاهی آمد ز راه
ز هومان و از بارمان و سپاه

پذیره بشد بانیا همچو باد
سپه دید چندان دلش گشت شاد

 

[ترنم مبینا]

چو هومان ورا دید با یال و کفت
فروماند هومان ازو در شگفت

بدو داد پس نامهٔ شهریار
ابا هدیه و اسپ و استر به بار

 

[ترنم مبینا]

جهانجوی چون نامهٔ شاه خواند
ازان جایگه تیز لشکر براند

کسی را نبد پای با او بجنگ
اگر شیر پیش آمدی گر پلنگ

 

[ترنم مبینا]

دژی بود کش خواندندی سپید
بران دژ بد ایرانیان را امید

نگهبان دژ رزم دیده هجیر
که با زور و دل بود و با دار و گیر

 

[ترنم مبینا]

هنوز آن زمان گستهم خرد بود
به خردی گراینده و گرد بود

یکی خواهرش بود گرد و سوار
بداندیش و گردنکش و نامدار

 

[ترنم مبینا]

چو سهراب نزدیکی دژ رسید
هجیر دلارو سپه را بدید

نشست از بر بادپای چو گرد
ز دژ رفت پویان به دشت نبرد

 

[ترنم مبینا]

چو سهراب جنگ‌آور او را بدید
برآشفت و شمشیر کین برکشید

ز لشکر برون تاخت برسان شیر
به پیش هجیر اندر آمد دلیر

 

[ترنم مبینا]

چنین گفت با رزم‌دیده هجیر
که تنها به جنگ آمدی خیره خیر

چه مردی و نام و نژاد تو چیست
که زاینده را بر تو باید گریست