مجموعه اشعار فردوسی/سهراب

[ترنم مبینا]

سوی باره آمد یکی بنگرید
به باره درون بس کسی را ندید

بیامد در دژ گشادند باز
ندیدند در دژ یکی رزمساز

 

[ترنم مبینا]

به فرمان همه پیش او آمدند
به جان هرکسی چاره‌جو آمدند

چو نامه به نزدیک خسرو رسید
غمی شد دلش کان سخنها شنید

 

[ترنم مبینا]

گرانمایگان را ز لشکر بخواند
وزین داستان چندگونه براند

نشستند با شاه ایران به هم
بزرگان لشکر همه بیش و کم

 

[ترنم مبینا]

چو طوس و چو گودرز کشواد و گیو
چو گرگین و بهرام و فرهاد نیو

سپهدار نامه بر ایشان بخواند
بپرسید بسیار و خیره بماند

 

[ترنم مبینا]

چنین گفت با پهلوانان براز
که این کار گردد به ما بر دراز

برین سان که گژدهم گوید همی
از اندیشه دل را بشوید همی

 

[ترنم مبینا]

چه سازیم و درمان این کار چیست
از ایران هم آورد این مرد کیست

بر آن برنهادند یکسر که گیو
به زابل شود نزد سالار نیو

 

[ترنم مبینا]

به رستم رساند از این آگهی
که با بیم شد تخت شاهنشهی

گو پیلتن را بدین رزمگاه
بخواند که اویست پشت سپاه

نشست آنگهی رای زد با دبیر
که کاری گزاینده بد ناگزیر

 

[ترنم مبینا]

یکی نامه فرمود پس شهریار
نوشتن بر رستم نامدار

نخست آفرین کرد بر کردگار
جهاندار و پروردهٔ روزگار

 

[ترنم مبینا]

دگر آفرین کرد بر پهلوان
که بیدار دل باش و روشن روان

دل و پشت گردان ایران تویی
به چنگال و نیروی شیران تویی

 

[ترنم مبینا]

گشایندهٔ بند هاماوران
ستانندهٔ مرز مازندران

ز گرز تو خورشید گریان شود
ز تیغ تو ناهید بریان شود