آداب خارجی فرهنگ اجتماعی کانادا: آشنایی با آداب و رسوم زندگی در کانادا

[-پریزاد-]

اگرچه شاید همه در رعایت این موارد موفق نباشند، اما چارچوب رفتارهای مناسب در کانادا را همین خصیصه‌ها شکل می‌دهند.

 

[-پریزاد-]

نقش‌ها و مسئولیت‌ها
کانادا در میان جوامع دموکراتیک غربی از سابقه‌ای طولانی در رعایت حقوق برابر برخوردار است و احترام به سلسله مراتب و مقام فرد در زندگی روزمره امر پسندیده‌ای نیست. اکثر مردم کانادا، شخصیت‌های قوی و مغروری دارند و به دنبال تغییر زیاد خود برای راضی کردن دیگران نیستند، در واقع اگر اشخاص دیگر با این رفتار را فردی ضعیف می‌دانند.

 

[-پریزاد-]

کودکان نسل جدید کانادا معمولا خیلی راحت و همانطور که با دوستانشان صحبت می‌کنند، با بزرگسالان، حتی معلم‌ها و والدینشان هم صحبت می‌کنند؛ همین موضوع در رابطه میان کارفرما و کارمند هم وجود دارد. این روزها ایجاد فضای کاری دوستانه‌ای که هر کسی بتواند حرفش را فارغ از موقعیتش در شرکت بزند، در حال تبدیل شدن به یک روند عادی است.

 

[-پریزاد-]

سوء استفاده از موقعیت شغلی – وقتی که فرد به دلیل موقعیت اجتماعی‌اش از دیگران می‌خواهد که از او پیروی کنند – به اندازه‌ای نکوهیده است که با اسامی مختلفی مورد تمسخر قرار می‌گیرد. اگرچه پارلمان، سیستم قضایی و ارتش کانادا، پروتکل‌های مختلفی در رابطه با عناوین دارند، اما آنها بخش‌هایی مجزا هستند که قوانین مخصوص به خود را دارند و در فضای کاری اشتراکی و روابط اجتماعی دوستانه قرار ندارند.

 

[-پریزاد-]

اوج احترامات اجتماعی در کانادا در مواجهه با افراد بالای 70 سال (یا شهروندان مسن) و افراد دارای ناتوانی حرکتی یا معلولیت ذهنی است که انتظار رفتار دلسوزانه، محبت آمیز و ادبی بیش از حد نرمال از سوی مردم می‌رود. همچنین از مردم خواسته می‌شود تا رفتار مناسبی با افراد دارای قدرت قهری (مثل نیروی پلیس) داشته باشند و در قبال دستوراتشان تمکین کنند؛ البته حقوق مخصوصی نیز از سوی دولت و قانونگذار به افرادی اعطا شده که با رفتار نامناسبی از این افراد مواجه می‌شوند.

 

[-پریزاد-]

رفتار کانادایی‌ها در قبال زمان
اکثر مردم کانادا خیلی به قرارهایشان و زمان اهمیت می‌دهند؛ یعنی وقتی قراری در ساعت 3 داشته باشید، طرف مقابل انتظار دارد که شما را راس ساعت سه ببیند. تاخیر بی‌دلیل بیش از 15 دقیقه، نوعی بی‌ادبی است و خرجش یک معذرت خواهی است. در واقع این رفتار فقط به تاخیر محدود نیست و اگر خیلی (بیش از 15 دقیقه) زودتر در محل قرارتان حاضر شوید، ممکن است با میزبانی که حاضر نشده مواجه شوید و عجیب به نظر برسید.

 

[-پریزاد-]

اکثر کسانی که کار تمام وقت دارند، از 9 صبح تا 5 عصر روزهای دوشنبه تا جمعه خود را در محل کارشان می‌گذرانند و ظهر را وقت نهار و تقریبا ساعت 6 عصر را وقت شام می‌دانند. شاید استثنائاتی هم وجود داشته باشد، اما تلفن کردن در ساعات اولیه صبح و ساعات پایانی شب، نوعی بی‌ادبی محسوب می‌شود؛ بعضی‌ها هم دوست ندارند که در زمان کار، مزاحمشان شوید

 

[-پریزاد-]

آخر هفته‌ها (شنبه و یکشنبه)، شلوغ‌ترین اوقات برای ارتباطات اجتماعی و بیرون رفتن است، اما یکشنبه صبح برای افراد مذهبی که به کلیسا می‌روند، یک زمان ممنوعه برای قرار ملاقات محسوب می‌شود.

 

[-پریزاد-]

سلام و علیک در کانادا
مردم کانادا در اولین برخورد با یک فرد با او دست می‌دهند و خود را معرفی می‌کنند و و شاید قبل از خداحافظی هم با او دست بدهند. آغوش‌های کوتاه در بین دوستان نزدیک و به خصوص زنان، رایج شده اما بوسیدن هنوز مخصوص خانواده و عاشق و معشوق است، اما بخش فرانسوی زبان کانادا به تبعیت از مردم اروپا، بوسه از گونه را در فرایند سلام و علیک خود گنجانده‌اند.

 

[-پریزاد-]

دست ندادن با کسی که دستش را به سوی شما دراز کرده، بسیار بی ادبی است. دست ندادن با فرد مقابل به نوعی نشانه‌ای از دشمنی میان دو نفر است و تنها زمانی قابل قبول است که فرد مقابل، کار وحشتناکی در حقتان کرده باشد و یا شخصیتش باعث شده که رفتار محترمانه و مودبانه با او، زشت باشد. یعنی به عبارتی می‌توانید نقطه مقابلش را خودتان حدس بزنید؛ اگر با یک فرد ناهنجار دست بدهید، یعنی رفتار او را قبول کرده‌اید.