مجموعه اشعار فروغی بسطامی

[mobina01]

فرياد که از دست گريبان تو ما راست
هم جامه صدپاره، هم سينه صد چاک
با اين همه آبي که فروريختم از چشم
خاک سر کويت نشد از چهره من پاک
با بوس و کناري ز تو قانع نتوان شد
مي ريز به پيمانه که مرديم ز امساک
مشکل برود زنده ز کوي تو فروغي
کايمن نتوان بودن از آن غمزه بي باک

 

[mobina01]

ﺗﺎ ﻗﺒﻠﻪٔ ﺍﺑﺮﻭﯼ ﺗﻮ ﺍﯼ ﻳﺎﺭ ﮐﺞ ﺍﺳﺖ
ﻣﺤﺮﺍﺏ ﺩﻝ ﻭ ﻗﺒﻠﻪٔ ﺍﺣﺮﺍﺭ ﮐﺞ ﺍﺳﺖ

ما ﺟﺎﻧﺐ ﻗﺒﻠﻪٔ ﺩﮔﺮ ﺭﻭ ﻧﮑﻨﻴﻢ
ﺁﻥ ﻗﺒﻠﻪ ﻣﺮﺍﺳﺖ ﮔﺮ ﭼﻪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﮐﺞ ﺍﺳﺖ

 

[mobina01]

هم حلقهٔ گیسویت سر رشتهٔ امیدم

هم گوشهٔ ابرویت سرمایهٔ آرامم

آسوده کجا گردم تا با تو نیاسایم

آرام کجا گیرم تا با تو نیارامم

 

[mobina01]

همان که چشم تو را طرز دل‌ربایی داد
دل مرا به نگاه تو آشنایی داد

چنان ز زلف تو مرغ دلم به دام افتاد
که گر بمیرد نتوانمش رهایی داد

 

[mobina01]

گر باغبان نظر به گلستان کند تو را
بر تخت گل نشاند و سلطان کند تو را

گر صبح‌دم به دامن گلشن گذر کنی
دست نسیم، گل به سرافشان کند تو را

مشرق هزار پاره کند جیب خویشتن
گر یک نظر به چاک گریبان کند تو را

ای کاش چهرهٔ تو سحر بنگرد سپهر
تا قبله گاه مهر درخشان کند تو را

دور فلک به چشم تو تعلیم سحر داد
تا چشم بند مردم دوران کند تو را

چون مار زخم خورده، دل افتد به پیچ و تاب
هرگه که یاد طرهٔ پیچان کند تو را

در هیچ حال خاطر ما از تو جمع نیست
قربان حالتی که پریشان کند تو را

با هیچ‌ک.س به کشتن من مشورت مکن
ترسم خدا نکرده، پشیمان کند تو را

الحق سزد که تربیت خسرو عجم
میر نظام لشکر ایران کند تو را

جم احتشام ناصرالدین شه که عون او
هم‌داستان رستم دستان کند تو را

داند هلاک جان فروغی به دست کیست
هر ک.س که سیر نرگس فتان کند تو را

 

[mobina01]

ای خوشا وقتی که بگشایم نظر در روی دوست
سر نهم در خط جانان جان دهم بر بوی دوست

من نشاطی را نمی‌جویم به جز اندوه عشق
من بهشتی را نمی‌خواهم به غیر از کوی دوست

کوثر من لعل ساقی جنت من روی یار
لذت من صوت مطرب رغبت من سوی دوست

شاخ گل در بند خواری از قد موزون یار
ماه نو در عین خجلت از خم ابروی دوست

گر بنازد بر سر شاهان عالم دور نیست
کز شکار شرزه شیران می‌رسد آهوی دوست

گر ندیدی سحر و معجز دیدهٔ دل باز کن
تا بینی معجزات نرگس جادوی دوست

ک.س نکردی بار دیگر آرزوی زندگی
گر نبودی در قیامت قامت دل‌جوی دوست

بر شهیدان محبت آفرین بادا که بود
کار ایشان آفرین بر قوت بازوی دوست

زان نمی‌آرد فروغی بوسه‌اش را در خیال
کز خیال من مبادا رنجه گردد خوی دوست

 

[mobina01]

ای کاش جان بخواهد معشوق جانی ما
تا مدعی بميرد از جان فشانی ما

گر در ميان نباشد پای وصال جانان
مردن چه فرق دارد با زندگانی ما

 

[mobina01]

به بوسه‌ای ز دهان تو آرزومندم
فغان که با همه حسرت به هیچ خرسندم

تو از قبیله خوبان سست پیمانی
من از جماعت عشاق سخت پیوندم

برید از همه جا دست روزگار مرا
بدین گناه که در گردنت نیفکندم

شرار شوق تو بر می‌جهد ز هر عضوم
نوای عشق تو سر می‌زند ز هر بندم

اگر تو داغ گذاری چگونه نپذیرم
و گر تو درد فرستی چگونه نپسندم

 

[mobina01]

یا به رسوایی قدم بگذار در بازار عشق
یا همی چشم از جمال یوسف کنعان بکن



یا سر هر کوچه‌ای دیوانگی را پیشه ‌کن
یا دل از زنجیر آن زلف عبیرافشان بکن

 

[mobina01]

عقل پرسید که
دشوارتر از مردن چیست؟



عشق فرمود:
فراق از همه دشوارتر است...