آموزشی فلش بک در داستان نویسی

[آرشیت]

و: بازگشت آشيانه اي:

در اين شيوه برعكس شيوه قبل روايت از زمان حال آرام‌آرام به گذشته بر مي‌گردد. "پسر رو به روي مرد مي‌نشيند و..."، "پسر ترمز ماشين مرد را دستكاري مي‌كند و..."، "پسر از دانشكده افسري بعلت عدم اطاعت از دستورات مافوق اخراج مي‌شود و..."، " پسر زير برف ايستاده و منتظر امدن مرد است" و...

 

[آرشیت]

توجه 1: فراموش نكنيم بازگشت به گذشته بايد در اختيار روايت داستان باشد و روايت را پيش ببرد.
توجه 2: محرك بازگشت بايد متناسب با محرك حال روايت باشد تا بشود روايت را به جلو پيش برد
.

 

[آرشیت]

ز: بازگشت متوالي:

مي‌شود از حال مدام به يك گذشته فلاش‌بك زد تا با بيان جزئيات و توضيح درباره شخصيت‌ها يا اعمال يا روابط شرايط حال را شفاف‌تر كرد. از اين شيوه بخصوص در داستان هاي جنايي استفاده خوبي شده است. اين شيوه به علت اينكه نياز به فضاسازي را به حداقل مي‌رساند، حجم داستان را نيز كوتاه‌تر خواهد كرد.

 

[آرشیت]

ح: اينجا از فلاش‌بك استفاده نكنيد:

بدترين جاي ممكن براي فلاش‌بك اوج زمان حال است. شما نيازمند تلاش زيادي هستيد تا مخاطبتان با زمان حال داستان همزاد پنداري كند و داستان برايش جذابيت پيدا كند. با اين شرايط شما در اوج زمان حال مي‌خواهيد به گذشته‌اي برگرديد كه هيچ ضمانتي در جذابيتش براي خواننده وجود ندارد.

 

[آرشیت]

حتي اگر چنين جذابيتي وجود داشته باشد هم شما يك موقعيت مناسب در حال را از بين برده‌ايد. پس هيچگاه در زمان اوج داستان حال به گذشته نرويد با اين وضع بهترين جا براي فلاش‌بك هم مشخص مي‌شود. فرود‌هاي داستان بهترين مكان براي بازگشت است.

 

[آرشیت]

زماني كه شخصيت داستانتان دارد به جلد كتابي مربوط به كودكيش نگاه مي‌كند يا از شيشه ترن مناظر تكراري اطراف را مي‌بيند يا حتي زماني كه دارد براي حركت بعدي مهره شطرنج فكر مي كند.

 

[آرشیت]

به جز اين زمان‌هاي سكون هرگاه داستان دچار گره‌خوردگي شديد شد هم فلاش‌بك بعنوان منجي مي تواند حضورش را اعلام كند.

 

[آرشیت]

فلاش‌بك از سخت‌ترين تكنيك‌هاي داستان‌نويسي محسوب مي‌شود كه استفاده بجاي آن مي‌تواند قوام داستان را بيشتر كند