فایل شده قسی اثر MahsaMHP کاربر انجمن رمان بوک

[MHP]

نفرینت کردم تا دامن‌گیرت شود؛ چرا که کوبه‌هایی که بر روح فرود می‌آوری جان می‌کاهد.
الهی! با آن‌که قسی از خود پروراندم و ذلتش را محرز ساختم، خویِ سختش افزون‌تر از قسی است.
لعن‌ها را چنان ورد هجی کنم و به جای دعا بر سجاده خوانم و با خدو بر صورتت نشانم.
پس از آن همه دعا، درمانده‌تر از پیش مویه می‌کنم. پس نفرین چاره است، با دعا مرا چه‌کار؟

 

[MHP]

به ایزد قسم که تو را ایزد نیافریده، تو از قسی‌القلبی منشأ گرفتی تا مسبب این آشوب باشی...
به خالقت، به سلول های کینه توز و آواره‌ات که جویای تنی برای متسقر شدن هستند، لعنت!

 

[MHP]

تو همان بومهنی، ویرانگر کاشانه احساساتم... .
با خرابه این کاشانه سنگ قبر مهیا کردی و بر جسم سوزانم گذاشتی.
آتش و شعله‌هایش به زیرِ این تن... .
وادار شده‌ام به عزای خود بنشینم.

 

[MHP]

من قسی نبودم، رقیق‌القلبی‌ام زبان‌زد عام بود.
می‌دانم که نمی‌شود مثل تو باشم!
من از طایفه عواطفم، تو از قوم قسی‌القلبان... نه آن‌که نخواهم! می‌خواهم سر به تنت نباشد ولی نمی‌شود؛

 

[MHP]

قسی عزیز تو را به خالقت قسم می‌دهمت!
از من قسی نمی‌توان ساخت. دیدی زجر کشیدم تا همدم‌ات شوم اما سنگ قبرم همدم‌ات شد.
قسم به قلبی که در آن ریشه گرفتی، قسم به خودت که از من تا خون‌ریز نسازی رها نمی‌کنی! قسم‌ات می‌دهم از قلب من بگذر.

 

[MHP]

بگو که مرا به خون خود تشنه کردی تا قسی شوم!
به زبان بیا که اعصابت را ساییدم و هنوز نتوانستم نظیر تو باشم، بگو که خواستم به درک بفرستمت اما... پشیمان شدم و مرا در قبر گذاشتی.
از این ساده دلِ مهرور نمی‌توانی قسی بیافرینی، احمق! حتی برای تو دل سوزاندم.

 

[MHP]

بگذار سنگ قبرم سرد شود! تنم می‌سوزد و آتش ناتوان بودن در برابرت روحم را می‌گدازد.
با من چنان نکن که انگشت نمای خلقت کنم.
دردا و فریادا! نمی‌دانستم در منی و نمی‌شود بگویم که در من، قسی القلبی پست سر درآورده.

 

[MHP]

در من خموش شو! از خود قسی نمی‌خواهم، حقیر شدن را نمی‌پذیرم.
رقیق‌القلبی قابل تحمل‌تر از توست؛ نمی‌خواهم با نفرین این و آن ذلیل شوم.

 

[MHP]

از تو منشأ گرفتن همان نحس شدن است؛
برای طلب نحسی باید قلب قسی داشته باشم که ندارم.
نمی‌خواهم صفتی بر نامم شوی، دشنامی سزاورت است، لعنت بر تو! از خودت فاصله بگیر تا توانی رهایم کنی.

 

[MHP]

التماست می‌کنم تنها بمان و تن‌ها را رها کن.
به خالق‌ام قسم، همه از تو منزجر‌اند.
جیغ بر گوشم نکش! زجر و قسی شدن برایت به از آرامش است؟ لعنت به خالق‌ات!