ادبیات نوشتاری قصه کودکانه ابی

[Puyannnn]

خانم پارکینسون گفت:

خب حالا وقتشه که شروع کنیم! کی میخواد بیاد پای تخته و جدول ضرب یک رو بنویسه؟!

ابی با هیجان دستش رو بلند کرد! آخه این یکی خیلی راحت بود! یک ضرب در هر عددی میشه خود اون عدد!

 

[Puyannnn]

خانم پارکینسون گفت:

تریستان! میشه لطفا بیای و جدول ضرب یک رو روی تخته بنویسی؟

 

[Puyannnn]

 

[Puyannnn]

تریستان با اعتماد به نفس رفت پای تخته و جدول ضرب یک رو برای کلاس روی تخته سیاه نوشت

 

[Puyannnn]

خانم پارکینسون گفت:

آفرین تریستان!! خب مکنزی! تو میتونی بری و جدول ضرب دو رو برامون روی تخته بنویسی؟!

خانم پارکینسون تا جدول ضرب هشت، بچه‌های دیگه رو به جز ابی صدا کرد! همه‌ی بچه‌ها هم کارشون رو خیلی خوب انجام دادن! معلوم بود که همه حسابی درسشون رو خوندن!

 

[Puyannnn]

ابی الان حسابی مضطرب بود. ابی میدونست که جدول ضرب ده آسونه! فقط باید یک صفر جلوی عدد اول بذاری! ولی جدول ضرب نه خیلی سخته!

اگه خانم پارکینسون اونو برای جدول ضرب نه صدا میزد، ابی باید چی کار میکرد؟

خانم پارکینسون گفت:

ابی! من میخوام که تو بری پای تخته و جدول ضرب نه رو برای ما بنویسی!

 

[Puyannnn]

 

[Puyannnn]

ابی اصلا دلش نمیخواست که این کار رو بکنه! ابی میدونست که درسش رو نخونده! اما ابی باید باید میرفت پای تخته و هر کاری از دستش بر میومد رو انجام میداد!

اون به تخته نزدیک شد و جدول ضرب رو بدون جواب‌هاش نوشت!

 

[Puyannnn]

اون به چیزی که نوشته بود نگاه کرد و با خودش گفت:

من بعضی از جواب‌ها رو میدونم! مثلا 10 ضرب در 9 میشه 90. 1 ضرب در 9 میشه 9. صفر ضرب در 9 هم میشه صفر. فعلا بهتره که همینارو بنویسم!

ابی کم کم داتش حالش بهتر میشد! آخه چند تا جواب درست رو نوشته بود!

 

[Puyannnn]

ابی چند لحظه فکر کرد و تصمیم گرفت که قسمت‌هایی که بلد نیست رو بشماره! اون با خودش گفت:

بذار ببینم! اولین سوالی که بلد نیستم، 2 ضرب در 9 هستش. پس من جلوش مینویسم 1! دومین چیزی که نمیدونم، 3 ضرب در 9 هستش. پس جلوش مینویسم 2. اوه اوه! فکر میکنم که جواب خیلی از اینا رو نمیدونم! حسابی تو دردسر افتادم!

ابی همینطور شماره‌ی جوابی که نمیدونست رو جلوی سوال نوشت! جدول ضرب این شکلی شده بود!