ادبیات نوشتاری قصه کودکانه مارتی، خدنگ جنگلی

[Puyannnn]

سم اینقدر مشغول خوردن بود که خیلی زود به خونه‌ی مارتی رسید! سم دهنش رو باز کرد که آخرین تکه‌ی غذا رو بخوره که ناگهان مارتی از پشت بوته‌ها بیرون پرید!

نیازی نیست که من براتون توضیح بدم که چی شد! چون شما خودتون خیلی خوب میدونید! ولی اگه نمیدونید، باید بگم که در نهایت مارتی حسابی سیر شده بود و به خونه برگشت.

 

[Puyannnn]

هنریتا به بقیه‌ی دوستاش گفت:

بچه‌ها!! اون جا رو دیدید؟؟ الان دیگه کسی تخم‌های ما رو نمیخوره!

 

[Puyannnn]

 

[Puyannnn]

روزها گذشت! مارتی دیگه هیچ غذایی برای خوردن پیدا نمیکرد! هیچ ماری دیگه اون دور و برها نبود! مارهای دیگه دیده بودن که مارتی چطوری به سم کلک زده بود! برای همین از اون جا رفته بودن تا خونه‌ی امن‌تری پیدا بکنن!

مارتی به رودخونه نگاه کرد و فهمید که مرغ‌های ماهیخوار هرچی ماهی و خرچنگ توی رودخونه بوده رو برای فریب دادن سم شکار کردن! دیگه چیزی توی رودخونه باقی نمونده بود!

مارتی به هنریتا نگاه کرد!

 

[Puyannnn]

بقیه‌ی مرغ‌های ماهیخوار، مارتی رو دیدن که داره از درخت میاد بالا! ولی خیلی دیر شده بود و اونا نتونستن به هنریتا هشدار بدن! تنها کاری که اونا تونستن بکنن این بود که فرار بکنن و مثل مارها، دنبال یک خونه‌ی امن دیگه بگردن!

 

[Puyannnn]

 

[Puyannnn]

حالا دیگه مارتی تنهای تنها بود! دیگه هیچ غذایی توی اون منطقه باقی نمونده بود! مارتی دیگه هیج دلیلی نداشت که اون جا بمونه! اون باید درخت انجیر و سایه‌ی خنکش رو ترک میکرد!

 

[Puyannnn]

درخت انجیر حالا خونه‌ی هیچ حیوونی نیست! ولی چرخه‌ی زندگی هنوز توی جنگل بارانی ادامه داره! خیلی زود دوباره حیوانات دیگه‌ای به درخت انجیر میان و خونشون رو اون جا میسازن!