ادبیات نوشتاری قصه کودکانه ماه به زمین می آید

[Puyannnn]

شبی از شب ها وقتی که ماه از وسط آسمان زمین را نگاه می کرد، چشمش به یک جنگل افتاد. در این جنگل خرگوش و میمون و لاک پشت به خوبی و خوشی با هم زندگی می کردند و همدیگر را خیلی دوست داشتند.

ماه وقتی که آنها را دید با خودش گفت: «چه دوستان مهربان و خوبی! خیلی دلم می خواهد بدانم کدام یک از آنها مهربان تر است.»

آن وقت خودش را به شکل یک پیرمرد در آورد و از آسمان به زمین آمد.

در کلبه آنها رفت و گفت: «خواهش می کنم به من کمک کنید. چند روزی است که غذا نخورده ام و خیلی گرسنه هستم.»

 

[Puyannnn]

خرگوش و میمون و لاک پشت با خودشان گفتند: «چه پیرمرد بیچاره ای!» و بعد هر کدامشان رفتند تا برای پیرمرد غذایی تهیه کنند.»

میمون مقدار زیادی میوه از درخت چید. لاک پشت یک ماهی از رودخانه گرفت و برای پیرمرد آورد. اما خرگوش هر چه گشت نتوانست چیزی پیدا کند. دلش گرفت. او از اینکه چیزی برای پیرمرد گرسنه پیدا نکرده بود، خجالت می کشید. دلش می خواست کاری کند که پیرمرد گرسنه سیر شود. ناگهان فکری به خاطرش رسید.

او به کلبه رفت و به پیرمرد گفت: «من نتوانستم چیزی پیدا کنم و به تو بدهم. اما شنیده ام که گوشت خرگوش بسیار خوشمزه است.» اگر خیلی گرسنه هستی، می توانم خودم را در اجاق بیندازم. وقتی خوب کباب شدم، مرا بخور»

همین که خرگوش خواست خودش را در اجاق بیندازد، پیرمرد و او را گرفت و گفت: «نه این کار را نکن. درست نیست که به خاطر گرسنگی من به خودت صدمه بزنی»

 

[Puyannnn]

سپس در جلوی خرگوش و میمون و لاک پشت، تبدیل به ماه شد. خرگوش و میمون و لاک پشت از تعجب دهانشان باز مانده بود. آنها نمی توانستند چیزی را که میدیدند، باور کنند.

ماه نورش را روی خرگوش پاشید و گفت: «تو خرگوش مهربانی هستی. اما نباید برای آنکه به کسی خوبی کنی، به خودت آسیب برسانی تو برای اینکه بتوانی باز هم به دیگران خوبی کنی، باید همیشه سالم و شاد باشی.»

ماه با گفتن این حرف از پنجره کلبه آنها بیرون رفت و دوباره در دل آسمان نشست.

هنوز که هنوز است، گاهی ماه خودش را به شکل های مختلف در می آورد و به زمین می آید. ماه دلش می خواهد که هر چند وقت یک بار کسی را پیدا کند که آن ک.س هم با خودش و هم با دیگران مهربان باشد.