جامعه ایرانی قوم بختیاری

[DLVAN]

آداب و رسوم زایمان در میان بختیاری ها
ولادت نوزاد در اقوام بختیاری مراسم ویژه خود را دارد. زنان سرد و گرم چشیده بختیاری با نگاه به زن باردار جنسیت فرزند او را حدس می زدند، اگر زن زبر و زرنگ بود یا چهره اش سرخ و سفید بود، معتقد بودند بچه اش پسر است اما اگر زن تنبل بود یا صورتش تیره بود، معتقد بودند بچه اش دختر خواهد بود.

 

[DLVAN]

رسم است برای سهولت زایمان در نزدیک زائو، قابله گیاه « فنگ سیاه» دود کند. سپس بعد از تولد، قابله ناف نوزاد را بریده، او را می شوید و قنداق می کند.

 

[DLVAN]

بختیاریهای ایذه در جریان نامگذاری کودک، نام اقوامی که قرابت نزدیکی با آنها دارند و یا وفات یافته اند، را بر نوزاد نمی گذارند و آن را بد شگون می دانند و اغلب اسامی مذهبی را انتخاب می کنند.

 

[DLVAN]

بختیاری ها قبل از به دنیا آمدن کودک دو اسم پسرانه و دخترانه انتخاب می نمایند و با تولد نوزاد و مشخص شدن جنسیت آن یکی از آنها را مورد استفاده قرار می دهند.

 

[DLVAN]

هنگام دندان درآوردن کودک نیز مقداری نخود و گندم بو داده و به همسایگان می دهند و در عوض هر همسایه مقداری شیرینی یا حتی پول خرد، به جای آن در ظرف قرار می دهد. بختیاری ها 3 روز پس از تولد، نوزاد را به حمام میبرند و هفت روز پس از تولد نیز هم نوزاد و هم زائو به حمام میروند.

 

[DLVAN]

آداب شکار بختیاری ها
رسم شکار در بین اقوام بختیاری رایج است اما بختیاری ها صید و شکار، هر حیوان زنده را بر خود روا نمی دانند و حیوان ماده یا جوان را شکار نکرده بلکه حیوان نر پیر را شکار می کنند. بختیاری ها بر حسب عقایدی شکار کبک را ثواب می دانند زیرا معتقدند علت قرمزرنگ بودن نوک کبک فرو نمودن نوک در خون شهدای کربلا است.

 

[DLVAN]

تیهو پرنده ای زیبا که در هنگام خطر به طرف سربالایی در کوهستان پرواز می کند، بز کوهی و میش کوهی نیز، از موارد دیگر شکار هستند. بختیاری ها هنگام شکار اشعاری معروف به صیادی می خوانند.

 

[DLVAN]

جوانان بختیاری قبل از عروسی، برای تهیه گوشت مورد نیاز جهت غذای مراسم شادی به شکار می روند، نامزد جوان شکارچی برای او لباس شکار دوخته و مادر داماد و خواهران و دختران بختیاری مشغول تهیه نان و دوغ تازه و کره محلی می شوند تا او همراه خود ببرد. سپس جوان توسط افراد فامیل و خویشان بدرقه می شود و راهی شکار می گردد. پس از شکار و بازگشت به ایل مراسم عقد و ازدواج جوان صورت می گیرد و گوشت شکار جهت تهیه غذای عروسی استفاده می شود.

 

[DLVAN]

مراسم عزاداری در ایل بختیاری
مردم بختیاری در هنگام عزا خویشان خود را تنها نمی گذارند و به محض از دست دادن عزیزی از اقوام، برای دلداری و تسلی خاطر بازماندگان به خانه آنها می روند و با تمام وجود به همدردی و عزاداری می پردازند. هنگام عزا آنان لباس سیاه بر تن می کنند و در غم از دست دادن جوانان ترانه ای غم انگیز و سوزناک به نام گاگریو را به زبان لری بختیاری زمزمه می کنند و بقیه زنان هم او را همراهی می نمایند.

 

[DLVAN]

صاحب عزا نیز یک چادر سیاه برای افرادی که از طوایف و تیره های مختلف و از موقعیت راه دور به دیدن آنان می آیند، برپا می کنند. افراد در هنگام سر زدن به صاحبان عزا و برای کاهش مخارج عزاداری، کمک مالی کرده و تا جائیکه در توان دارند به بازماندگان یاری می رسانند و اصطلاحاً «سرباره» می پردازند. بر مزار مردان دلیر بختیاری به نشانه دلاوری آنها شیر سنگی را نصب می کنند که به نام «بردسنگی» معروف می باشد