مهم ماموریت آپولو ۱۱

[جک_اسپارو(:]

پشتیبان‌گیری
درجهفضانورد
فرماندهجیمز لاول
خلبان سفینهٔ ماه‌نشینویلیام آندرس
خلبان سفینهٔ فرماندهیفرد هایسه
بیل آندرس در اوت ۱۹۶۹ به ناسا راه یافت. پس از پشتیبان‌گیری مایکل کالینز در آپولو ۱۱، به همراه لاول برای مأموریت آپولو ۱۳ انتخاب شدند.[۱۶]

 

[جک_اسپارو(:]

پشتیبانان دیگر
چارلز دوک، برقراری ارتباط با کپسول
رونالد ایوانز
آون کی گاریوت
دان لیند
کن متینگلی
بروس مک‌کندلس دوم
هریسون اشمیت
بیل پیگو
جک سویگرت
مدیران پرواز
ویرایش
کلیف چارلزورت (تیم سبز) راهپیمایی فضایی
ژن کرانز (تیم سفید) فرود بر ماه
گلین لونی (تیم سیاه) بلند شدن از ماه

 

[جک_اسپارو(:]

نام‌ها
پس از لقب گرفتن آپولو ۱۰ به نام فضاپیمای چارلی براون و اسنوپی، معاون مدیر روابط عمومی جولیان اسچیر به مرکز فضایی جانسون نوشت: «آپولو ۱۱ بر اساس نام فضانوردانش لقب نخواهد گرفت.» در برنامه‌ریزی‌های اوایل مأموریت، این فضاپیما به اسنوکن و هایستک لقب گرفت و در اخبار منتشر شد. اما خدمه بعداً تصمیم گرفتند که این نام را عوض کنند.

سفینهٔ فرماندهی کلمبیا نام یک توپ جنگی غول پیکر است که از رمان از زمین به ماه در سال ۱۸۶۵ (میلادی) نوشته ژول ورن، نویسندهٔ فرانسوی برگفته شده است. ماه‌نشین عقاب از پرندهٔ ملی ایالات متحده آمریکا (عقاب سرسفید) که نقش برجسته‌ای در نشان مأموریت آپولو ۱۱ دارد برگرفته شده است.

 

[جک_اسپارو(:]

نشان
نشان مأموریت آپولو ۱۱ توسط مایکل کالینز طراحی شد. عقاب در این نشان به معنای «فرود صلح‌آمیز ایالات متحده آمریکا بر ماه» است. در این نشان عقاب با پاهای خود یک شاخهٔ زیتون را گرفته و در حال فرود بر ماه است. در پشت این عقاب کرهٔ زمین دیده می‌شود. مقامات ناسا گفتند: «عقاب به معنای جنگاوری است.» پس از مدتی گفتگو قرار بر این شد که شاخهٔ زیتون درون منقار عقاب به پاهای او منتقل شود. ناسا تلاش کرد که شماره ۱۱ را با استفاده از عددنویسی رومی به شکل XI بنویسد اما سرانجام قرار شد که ۱۱ بر پایه عددنویسی لاتین نوشته شود که درک و فهم آن برای مردم تمام کشورها آسان است.

 

[جک_اسپارو(:]

همه رنگهای این نشان طبیعی هستند و مرزهای آبی و طلایی دارند. ماه‌نشین عقاب برای مطابقت با نشان، نامگذاری شد. هنگامی که سکه دلاری دوایت آیزنهاور منتشر شد، پشت آن، نگاره عقاب طراحی شد.

 

[جک_اسپارو(:]

مأموریت
نیل آرمسترانگ و باز آلدرین توانستند در ۲۰ ژوئیه ۱۹۶۹ به عنوان نخستین انسان‌ها بر روی کرهٔ ماه فرود بیایند و بر آن قدم بزنند. با این مأموریت، راه برای فرود کرهٔ ماه با دیگر فضاپیماها باز شد. آپولو ۱۱ در ساعت ۱۳:۳۲:۰۰ ۱۶ ژوئیه ۱۹۶۹ از پایگاه فضایی کندی واقع در فلوریدا توسط موشک ساترن ۵ به فضا پرتاب شد. چهار روز بعد در ساعت ۲۰:۱۷:۴۰ سفینه بر روی ماه نشست. اما به محض آن‌که آپولو ۱۱ روی سطح ماه فرود آمد پیش از همه چیز، فضانوردها سفینه را آمادهٔ ترک ماه کردند؛ زیرا مشخص نبود که چه اتفاقی ممکن بود در آنجا رخ بدهد.

 

[جک_اسپارو(:]

بامداد فردای آن روز، یعنی ۲۱ ژوئیه، در ساعت ۰۲:۵۶:۱۵، آرمسترانگ به‌عنوان فرماندهٔ تیم، نخستین کسی بود که از سفینه پیاده شد و بلافاصله به ضبط تصاویر پیاده شدن خود - در واقع جای پایش - بر ماه پرداخت. او هنگام قدم گذاشتن بر سطح ماه گفت: «این گامی کوچک برای یک انسان و جهشی بزرگ برای بشریت است.»
پس از آن باز آلدرین قدم به ماه گذاشت و آن دو، مقداری از خاک و سنگ‌های موجود در سطح ماه (حدود ۲۲ کیلوگرم) را به عنوان نمونه، برای آوردن به زمین برداشتند

 

[جک_اسپارو(:]

بخش‌های فضاپیما
فضاپیمای آپولو ۱۱ از دو بخش تشکیل شده بود:

سفینهٔ فرماندهی «کلمبیا» که قرار بود در مداری دور ماه گردش کند. مایکل کالینز مسئولیت هدایت این بخش را به عهده داشت و در طول مأموریت در مدار ماه باقی‌ماند.
سفینهٔ ماه‌نشین «عقاب» که شامل کپسول ماه‌نشین و سخت‌افزار مخصوص فرود روی ماه بود. نیل آرمسترانگ و باز آلدرین با این بخش روی ماه فرود آمدند.

 

[جک_اسپارو(:]

دو فضانورد به علت عدم شناخت و محدودیت‌هایی که داشتند همان روز ساعت ۱۷:۵۴:۰۱ سطح ماه را ترک کردند و پس از اتصال دوباره به بخش فرمان «کلمبیا» به سوی زمین برگشتند. فضانوردها در مجموع نزدیک ۲ ساعت و نیم روی سطح ماه راهپیمایی کردند.

 

[جک_اسپارو(:]

آزمایش روی نمونه‌های ماه

آزمایش‌هایی که بعداً روی نمونهٔ سنگ‌های آورده شده انجام شد، نشان دادند که این سنگ‌ها عمری بیش از ۳/۹میلیارد سال[۱۷][۱۸] زمینی دارند. یکی از این سنگ‌ها هم‌اکنون در دفتر جو بایدن رئیس‌جمهوری آمریکا قرار دارد.[۱۸][۱۷]

فضانوردان علاوه بر جمع‌آوری خاک و سنگ از سطح کرهٔ ماه، آزمایش‌هایی را نیز انجام دادند که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

آزمایش‌های مقاومت مواد، برای شناخت بیشتر خصوصیات فیزیکی مواد سطح کرهٔ ماه
جمع‌آوری مقداری از بادهایی که در سطح ماه می‌وزد، برای آزمایش در زمین
تعیین فاصلهٔ میان ماه و زمین با کمک لیزر با صفحات بازتابگر
آزمایش‌های لرزه‌نگاری برای بررسی درو کره ماه
آزمایش‌هایی روی گرد و غبار سطح ماه