متفرقه [ متن‌های تقدیمی ]

[روحاء]

نصفِ‌شب، وقتی بیدار شدم بروم آب بخورم، صدای آقا جان از توی ایوان درآمد که برایش آب ببرم. درِ یخچال را که باز کردم، ملیحه و مامان و بی‌بی هم آب خواستند. آدم توی خانه ما گناهکار می‌شد که نصفِ‌شب آب بخورد! تنها کسی که آب نخواست محمد بود. خواستم با او شوخی کنم و تهِ آبِ لیوانِ آقا جان را روی صورتش بریزم؛ ولی دلم نیامد. برای همین، آبِ تهِ لیوان را ریختم روی صورت ملیحه و گفتم: «اینم آب!». قبل از اینکه ملیحه بلند شود و بیاید دنبالم، توی همان تاریکی پریدم تو رخت‌خواب محمد و پشتش پناه گرفتم. ملیحه هم اشتباهی اول نصف لیوان آب سرد را ریخت روی بی‌بی، که هر شب کنار من می‌خوابید، و بعد هم که فهمید پیش محمد خوابیده‌ام نصف دیگرش را باز هم اشتباهی ریخت روی محمد! جفتمان، بدون هیچ‌گونه اعتراضی، از آقا جان کتک خوردیم و دوباره خوابیدیم.

@Shooka

 

[شَکَت؛]

خیلی ینی لاله یار دست واسه سنبل تماشا دوست آلاله رفت ماه :)

 

[- گیتی -]

«عزیزترینم
مطمئنم دوباره دارم دیوانه می‌شوم. حس می‌کنم دیگر توان تحمل روزهای وحشتناک را نداریم و این بار حالم خوب نمی‌شود. دوباره صداهایی می‌شنوم و تمرکزم را از دست می‌دهم، پس بهترین کار ممکن را می‌کنم. تو بزرگ‌ترین خوشبختی ممکن را به من داده‌ای. گمان نمی‌کنم پیش از این که این بیماری لعنتی شروع شود، هیچ زوجی به خوشبختی ما بوده باشند. دیگر نمی‌توانم بجنگم. می‌دانم که زندگی‌ات را تباه می‌کنم، می‌دانم که بدون من موفق خواهی بود و خودت هم می‌فهمی. می‌بینی؟ حتی نمی‌توانم این نامه را درست بنویسم، نمی‌توانم بخوانم. می‌خواهم بگویم همه‌ی خوشبختی زندگی‌ام را مدیون تو هستم. تو صبورانه با من مدارا کرده‌ای و بیش از اندازه خوب هستی. می‌خواهم بگویم ــ همه این را می‌دانند. اگر کسی می‌توانست مرا نجات بدهد، آن فرد تو بودی. همه چیز را از دست داده‌ام جز ایمان به خوب بودن تو. نمی‌توانم بیشتر از این، زندگی‌ات را خراب کنم. گمان نمی‌کنم هیچ دو نفری خوشبخت تر از من و تو بوده باشند.»

@ILLUSION

 

[شاهدخت]

جایی که درس میخونی، کار میکنی یا توی نوت گوشیت یه جا این تیکه ی کتاب مت هیگ رو بنویس:
"وقتی انگیزه برای ادامه ی این زندگی نداشتی، به نسخه های دیگری از خودت در آینده فکر کن و به آنها فرصت زیستن بده!"

@یسنا باقری

 

[- گیتی -]

«من اگر تو نباشی خواهم مرد، و شايد پيش از اين که مرگ مرا انتخاب کند، من او را انتخاب کنم. به دادم برس!»

از نامه‌های غلامحسن ساعدی به بدری لنکرانی.

@ILLUSION

 

[نیما نصر]

قبل از طاهره یا بعدش!؟

 

[شَکَت؛]

خیلی وقته حس میکنم اینجا بالا نیومده حالا نمیگم پیامم صرفا برای از خاک در اومدگی اینجا بود ولی خب ...
حس میکنم ما زیادی پیر شدیم یا اینکه پیر هستیم با کمی آدم ما خیلی وقته زندگی نمی‌کنیم گاهی وقتا بزرگ شدنا زیادی جالب در نمیاد یه حسرت یا شایدم چن تا حسرت و نمیدونم کنج دلت میزاره و این واقعا خیلی بد تموم میشه خیلی ...
به نظرم تا زمانی ک هنوز خودتون میشناسین واقعا زندگی کنید امان از اون لحظه ای ک صب بیدار میشی و حس میکنی تهی و حسابی مچاله شدی و اونوقته ک با خودت خیلی غریبه میشه
با خودتون زود غریبه نشید باور کنید جز خودتون هیچکی نگران حالتون نیست هیچکی قرار نیست بیاد از یه جا دیگ محکم بغلتون کنه یا بزنه تو سرتون بگه پاشو خودتو جمع کن و این حرفا
مواظب خوده خودتون باشین:)
و تمام ...
تقدیم به هر کی ک نیاز داره بخونه ...