آموزشی مراحلی برای نوشتن رمان معمایی

[Nella]

کارآگاه شما مجبور نیست نابغه ای عجیب و غریب مثل شرلوک هولمز باشد، اما حتی یک کارآگاه معمولی هم باید شخصیتی کامل و منحصر به فرد داشته باشد. به او علایق، عادات و نقص‌هایی بدهید که او را واقعی و قابل ِدرک کنند. شاید او در گذشته‌ای تاریک غرق شده باشد، شاید هم سابقه یا ارتباطی با قربانی داشته باشد که باعث شود او به طور ویژه ای درگیر پرونده شود - "این بار ، این موضوع شخصی است..."

 

[Nella]

هرچه کارآگاه شما پیچیده‌تر و جذاب‌تر باشد، خواننده بیشتر درگیر داستان خواهد شد. او را به یک انسان واقعی تبدیل کنید، کسی که با اشتباهاتش روبرو می‌شود، از شکست‌هایش می‌آموزد و در نهایت به پیروزی می‌رسد. به یاد داشته باشید، کارآگاه شما فقط حل‌کننده یک معمای جنایی نیست، بلکه راهنمای خواننده در سفری پرماجرا و هیجان‌انگیز است.

 

[Nella]

مشخصات مرتکب جرم
برای نوشتن یک شخصیت شرور قاتل عالی، ابتدا باید انگیزه او را به درستی تعریف کنید. کل نقشه شما حول این شخصیت و دلیل او برای ارتکاب جرم می چرخد، بنابراین باید کاملا قابل باور باشد!

 

[Nella]

مگر اینکه با یک قاتل سریالی سروکار داشته باشید (که در این صورت انگیزه او ممکن است مبهم و دیوانه وار باشد)، کشف انگیزه مجرم شما همیشه باید شامل این سوال باشد: قاتل چه چیزی را به دست می آورد یا از دست می دهد؟ بیشتر مواقع، پاسخ شامل پول، احساسات یا هر دو خواهد بود.

 

[Nella]

رابطه‌ی بین قربانی و مظنونین
برای ایجاد یک راز جذاب، مجرم شما تنها مظنون بالقوه داستان نباشد. برای اینکه خوانندگان را به دنبال حقیقت بکشاند، سعی کنید مظنونین دیگر را با داشتن حداقل دو مورد از موارد زیر نشان دهید:

 

[Nella]

means (ابزار): آیا آن ها به سلاح دسترسی داشتند؟

 

[Nella]

motive (منافع): چگونه از جنایت سود می بردند؟

 

[Nella]

opportunity (فرصت): آیا در زمان وقوع جرم به صحنه نزدیک بودند؟

 

[Nella]

سپس کار کارآگاه (و به موازات آن خواننده) این است که کشف کند آیا مظنونین هر سه مورد را باهم دارند - و حتی اگر چنین است، آیا واقعا جنایت را انجام داده اند.

 

[Nella]

جهت پیچیده‌تر کردن داستان قتل خود، روابط مقتول را با تمام افراد مرتبط، نه فقط مظنونین اصلی، مورد بررسی قرار دهید. گذشته‌ای پرابهام و روابط بغرنج قربانی، لایه‌های بیشتری از رمز و راز را به معمای قتل اضافه می‌کند. این امر به خواننده، نقشی فعال در حلّ معمای قتل می‌دهد و او را مجبور می‌کند تا با هر سرنخ جدید، فرضیه‌های خود را رد یا تأیید کند، درست مانند یک کارآگاه واقعی.