مشاعره مشاعره با حرف "الف"

[پایان]

از آستانه خدمت نمی‌توانم رفت
اگر به منزل قربت نمی‌دهی بارم

به تیغ هجر بکشتی مرا و برگشتی
بیا و زنده جاوید کن دگربارم

 

[amir mohamad]

آن که در عشق سزاوار سر دار نشد
هرگز از حالت منصور خبردار نشد

نقشی از پرده ایجاد پدیدار نشد
کز تماشای رخت صورت دیوار نشد

 

[پایان]

امشب سبکتر می‌زنند این طبل بی‌هنگام را

یا وقت بیداری غلط بودست مرغ بام را

 

[amir mohamad]

از بس که خلق پشت نقاب ایستاده اند
باور نمی کنند من بی نقاب را

خفاش های قلعهٔ تاریک ذهن شهر
بهتر که آرزو‌ نکنند آفتاب را

 

[پایان]

ای حسن خط از دفتر اخلاق تو بابی

شیرینی از اوصاف تو حرفی ز کتابی

 

[amir mohamad]

اعتبـار سر بلندی در فروتن بودن است
چشمه شد فواره وقتی بر سر خود پا گذاشت
موج راز سر به مهری را به دنیا گفت و رفت
با صدف هایی که بین ساحل و دریا گذاشت

 

[پایان]

از روی شـیـطنت، یهـو منـو بــــبــوس
کــه بشــکنه یـخ این عاشـق عبوس

 

[amir mohamad]

آشنایی به کسی نیست درین خانه مرا
نظر از جمع به شمع است چو پروانه مرا

دارم از دیده بد پاس تهیدستی خود
چشم بر گنج گهر نیست ز ویرانه مرا

 

[پایان]

ای که در دل جای داری بر سر چشمم نشین
کاندر آن بیغوله ترسم تنگ باشد جای تو

گر ملامت می‌کنندم ور قیامت می‌شود
بنده سر خواهد نهاد آن گه ز سر سودای تو

 

[amir mohamad]

آلوده دردمند به درمان چرا شود
منت کش علاج طبیبان چرا شود

بر روی عارفی که در دل گشاده شد
چون بیغمان به سیر گلستان چرا شود