مشاعره مشاعره با حرف "الف"

[پایان]

ای لب لعل تو روح‌بخش مسیحا

پرتو رویت فروغ سی*ن*ه سینا

عاشق و دیوانهٔ تو وامق و مجنون

مظهر رخسارهٔ تو لیلی و عذرا

 

[Tara Motlagh]

ای رفته کم کم از دل و جان! ناگهان بیا
مثل خدا به یاد ستم دیدگان بیا

قصد من از حیات، تماشای چشم توست
از چشم زخم بدنظران در امان بیا

جام ش.راب نیست که در کف گرفته است
خون می خورد ز دست غمت ارغوان! بیا

ای لحظه ای که در سر هر شاخه فکر توست
ای نوبهار تا به ابد جاودان بیا

این صید را به معجزه‌ی عشق زنده کن
عیسای من به دیدن این نیمه جان بیا

یک عمر آمدم به در خانه ات، تو نیز
یکدم به خانه‌ی من بی خانمان بیا

 

[پایان]

از شوق گل رویت رفتم به گلستان‌ها

همرنگ رخت یک گل نشکفته به بستان‌ها

از خار جفا بلبل مجروح ببوی گل

گلچین به طرب از گل انباشته دامان‌ها

 

[Tara Motlagh]

ای که گفتی عشق را از یاد بردن سخت نیست
عشق را شاید، ولی هرگز مرا نشناختی

 

[پایان]

آسودگان چه دانند، احوال دردمندان؟

آشفته حال داند، آشفتگی حالم

 

[Tara Motlagh]

ای دل ناباور من دیر فهمیدی که عشق
از همان روز ازل هم جرم نابخشوده بود

 

[پایان]

آنکه ما را عیب می گوید درین آشفتگی

پیش آن رویش نمی باید نقابی داشتن

 

[Tara Motlagh]

از دست‌های دوست جز این انتظاری نیست
جز زخمِ پی‌در‌پی مگر چاقو چه خواهد کرد

 

[پایان]

ای باغبان ای باغبان آمد خزان آمد خزان

بر شاخ و برگ از درد دل بنگر نشان بنگر نشان

 

[Tara Motlagh]

آگاه نگشتيم كه دل را كه زِ ما بُرد
ديديم همين زلف سياهى و دگر هيچ