مشاعره مشاعره با حرف "الف"

[Tara Motlagh]

اکنون به صبر کردن ناید مراد حاصل
زین چاره باز مانی، رو چاره‌ی دگر کن

 

[ستایش شهریوری]

ای اهل صفا که در جهان گردانید
از بهر بتی چرا چنین حیرانید

 

[Tara Motlagh]

این که با ما ستمت کم نشود باکی نیست
کوششِ ما همه این است که افزون نشود

 

[ill_mah]

امشب غزل! مرا به هوایی دگر ببر
تا هر کجا که می‌بردت بال و پر ببر

تا ناکجا ببر که هنوزم نبرده‌ای
این بارم از زمین و زمان دورتر ببر

اینجا برای گم شدن از خویش کوچک است
جایی که گم شوم دگر از هر نظر ببر

آرامشی دوباره مرا رنج می‌دهد
مگذار در عذابم و سوی خطر ببر

دارد دهان زخم دلم بسته می‌شود
بازش به میهمانی آن نیشتر ببر

خود را غزل، به بال تو دیگر سپرده‌ام
هرجا که دوست داری‌ام امشب ببر ببر

 

[ill_mah]

ازدور بدیدم آن پری را
آن رشک بتان آزری را

در مغرب زلف عرض داده
صد قافله ماه و مشتری را

بر گوشهٔ عارض چو کافور
برهم زده زلف عنبری را

جزعش به کرشمه درنوشته
صد تختهٔ تازه کافری را

لعلش به ستیزه در نموده
صد معجزهٔ پیمبری را

تیر مژه بر کمان ابرو
برکرده عتاب و داوری را

بر دامن هجر و وصل بسته
بدبختی و نیک‌اختری را

ترسان ترسان به طنز گفتم
آن مایهٔ حسن و دلبری را

کز بهر خدای را کرایی؟
گفتا به خدا که انوری را

 

[Tara Motlagh]

اگر چه تیغِ اجل بی‌گُنَه فراوان کُشت
خدنگ ناز تو هردم هزار چندان کُشت

شهیدِ زهر نی‌ام کان سپهرِ خضر لباس
مرا به تیغ تو؛ یعنی به آب حیوان کُشت

 

[amir mohamad]

اگر چه تیغِ اجل بی‌گُنَه فراوان کُشت
خدنگ ناز تو هردم هزار چندان کُشت

شهیدِ زهر نی‌ام کان سپهرِ خضر لباس
مرا به تیغ تو؛ یعنی به آب حیوان کُشت

ابر مستي تيره گون شد باز بي حد گريه کرد
با غمت گاهي نبايد ساخت بايد گريه کرد

امتحان کردم ببينم سنگ مي فهمد تو را
از تو گفتم با دلم کوتاه آمد گريه کرد

 

[Tara Motlagh]

این فیلم را به عقب برگردان
آنقدر که پالتوی پوست پشت ویترین
پلنگی شود که می دود
در دشت های دور
آنقدر که عصاها
پیاده به جنگل برگردند
و پرندگان
دوباره بر زمین
زمین...
نه
به عقب تر برگرد!
بگذار خدا دوباره دست هایش را بشوید
در آینه بنگرد
شاید تصمیم دیگری گرفت.

 

[Raaz67]

ای که در کشتن ما هیچ مدارا نکنی
سود و سرمایه بسوزی و محابا نکنی

 

[ستایش شهریوری]

ای اهل صفا که در جهان گردانید
از بهر بتی چرا چنین حیرانید