مشاعره مشاعره با حرف "الف"

[پایان]

ای درد تو یار جانی من
اندوه تو شادمانی من

پیرایه داغ توست چون شمع
سرمایه زندگانی من

 

[Tara Motlagh]

از غمم این نکته بس کز لحظه تلخ غروب
سایه ام هم رخت بر می بندد از اطراف من

 

[پایان]

ای آنکه پس از ما به جهان غم داری
نیکو بنگر که از چه ماتم داری

غافل شده‌ای از آنچه داری با خویش
در ماتم آنی که چه‌ها کم داری

 

[Tara Motlagh]

از خاک مرا برد و به افـلاک رسانید
این است که من معـتقدم؛ عشق زمینی‌ست

 

[پایان]

آه، به یک‌بارگی یار کم ما گرفت!
چون دل ما تنگ دید خانه دگر جا گرفت

 

[Tara Motlagh]

ای كاش..
می توانستم بگويم
كه با من چه می كنی
تو جانی در جانم می آفرينی
تو تنها سببی هستی كه
به خاطر آن
روزهای بيشتر،
شب های بيشتر
و سهم بيشتری از زندگی می خواهم
تو به من اطمينان می دهی
كه فردايی وجود دارد

 

[پایان]

ای دل غم این جهان فرسوده مخور
بیهوده نئی غمان بیهوده مخور
چون بوده گذشت و نیست نابوده پدید
خوش باش غم بوده و نابوده مخور

 

[Tara Motlagh]

ای که دایم به خویش مغروری
گر تو را عشق نیست معذوری

 

[پایان]

ای دوست بیا تا غم فردا نخوریم
وین یک‌دم عمر را غنیمت شمریم

فردا که ازین دیر فنا درگذریم
با هفت هزار سالگان سر به سریم

 

[Tara Motlagh]

آه از سر پر شور و امان از دل مغرور
از دور تورا دیدم و بوسیدمت از دور