مشاعره مشاعره با حرف "ب"

[پایان]

به جز از علی نباشد به جهان گره‌ گشایی
طلب مدد از او کن چو رسد غم و بلایی

 

[Tara Motlagh]

باید که از جان بگذرد هرکس که عاشق می شود

هر چیز دارد قیمتی جان است نرخ عاشقی...

 

[نیما نصر]

باور کن

تو را پنهان خواهم کرد

در آنچه که نوشته‌ام

در نقاشي‌ها و آوازها و آنچه که مي‌گويم

تو خواهي ماند

و کسي نه خواهد ديد

و نه خواهد فهميد زيستن ات را در چشمانم

خواهي ديد و خواهي شنيد

گرماي تابناک عشق را

خواهي خفت و برخواهي خاست

روزهاي پيش رو را خواهي ديد

که نخواهند بود

چون روزهاي گذشته

آنطور که زيسته بودي

در افکارت غرق خواهي گشت
ازدمیر اصف

 

[پایان]

باز در ذهن خیال پردازم
خنده زد بر رخ من
چشم گناه الودش
باز از پنجره ی کوچک تنهایی من
پرتو نور سفید مهتاب
نقش بست چهره او
بر دل شور انگیزم

 

[Tara Motlagh]

بس که آمیخته شد با غم عشقت جانم
بوی گیسوی تو را می‌دهد انگشتانم

مردم از عشق میان من و تو باخبرند
بی‌دلیل از نظر خلق مکن پنهانم

 

[پایان]

به تکلّم به تبسّم به خموشی به نگاه

می توان برد به هر شیوه دل آسان از دست

 

[amir mohamad]

به رسم صبر باید مرد آهش را نگه دارد
اگر مرد است بغض گاه‌گاهش را نگه دارد

پریشان است گیسویی در این باد و پریشان‌تر
مسلمانی که می‌خواهد نگاهش را نگه دارد

​

عصای دست من عشق است، عقل سنگدل بگذار
که این دیوانه تنها تکیه‌گاهش را نگه دارد

 

[Tara Motlagh]

باز هم شب شد و
سهم من از تو
تنها خاطراتیست که
با همه شیرینی اش دلم را
به درد می آورد...
و چه تلخ میگذرد شبهای تنهایی.

 

[amir mohamad]

بی تو این دیده کجا میل به دیدن دارد
قصه ی عشق مگر بی تو شنیدن دارد

بال پرواز مرا سخت شکستی ای داد
بعد تو وحشت یک لحظه پریدن دارد

 

[پایان]

به رنگ غنچه سودای خطت پیچیده دلها را

رک‌گل رشتهٔ شیرازه شد جمعیت ما را

خرامت بال شوقم داد در پرواز حیرانی

که‌چون قمری قدح در چشم‌دارم سرو مینا را