مشاعره مشاعره با حرف "ب"

[کیـانـا.T]

بی‌شک، به شوقِ خاطره‌ای دور بوده است
بی‌تو ، اگر که دیده کسی خنده‌ی مرا..

#کریم_تباح‌فر

 

[آرامش ابدی]

به صحرا بنگرم صحرا تو بینم
به دریا بنگرم دریا تو بینم

 

[آراد]

بیشه‌ای سوخته در قلبِ کویری ست، منم!
وندر آن بیشه‌ی آتش‌زده شیری ست، منم!

ای فلک! خیره به روئین تنی‌ات چشم مدوز،
راست در ترکشِ رستم پَرِ تیری ست منم!

تا قفس هست مرا لذت آزادی نیست،
هر کجا در همه آفاق اسیری ست منم!

زندگی سنگ عظیمی ست، ولی می‌شکند
که روان زیرِ پِی‌اش جوی حقیری ست، منم!

در پِی آبِ حیاتی؟ به خرابات برو
خسته از عُمر در آن زاویه پیری ست، منم!

گرچه دور است ولی زود عیان خواهد شد
آن‌چه کوه است در آن دامنه، دیری ست منم!

 

[آرامش ابدی]

با درد بساز چون دوای تو منم
در ک.س منگر که آشنای تو منم
گر کشته شوی مگو که من کشته شدم
شکرانه بده که خونبهای تو منم

 

[آراد]

‌
بوی بهشت می‌شِنوم از صدای تو
نازکتر از گل است، گلِ گونه‌های تو

ای در طنین نبض تو آهنگ قلب من
ای بوی هرچه گل، نفس آشنای تو

ای صورت تو آیه و آیینۀ خدا
حقا که هیچ نقص ندارد خدای تو

صد کهکشانْ ستاره و هفت آسمانْ حریر
آورده‌ام که فرش کنم زیر پای تو

چیزی عزیز تر ز تمام دلم نبود
ای پارۀ دلم٬ که بریزم به پای تو

امروز تکیه‌گاه تو آغوش گرم من
فردا عصای خستگی‌ام شانه‌های تو

در خاک هم دلم به هوای تو می‌تپد
چیزی کم از بهشت ندارد هوای تو

 

[آرامش ابدی]

برگ عیش و جام و چنگ اگر چه نیست
رقص و مستی و ترانه با من است
گفتمش مراد من به خنده گفت
لابه از تو و بهانه با من است
گفتمش من آن سمند سرکشم
خنده زد که تازیانه با من است
هر کسش گرفته دامن نیاز
ناز چشمش این میانه با من است
خواب نازت اي پری ز سر پرید
شب خوشت که شب فسانه با من است

 

[سایه مولوی]

به خداحافظی تلخ تو سوگند نشد
که تو رفتی و دلم ثانیه‌ای بند نشد
لب تو میوه ممنوعه ولی لبهایم
هر چه از طعم لب سرخ تو دل کند نشد

 

[آرامش ابدی]

بهترین چیز

رسیدن به نگاهی است

که از حادثه عشق تر است

 

[آراد]

بسیار بخوانده‌ام دستان و سمر
از عاشق و معشوق و غم و خون جگر

پای علم عشق همه عشق تو است
تو خود دگری شها و عشق تو دگر

 

[آرامش ابدی]

بخت اگر از تو جدايم كرده مي گشايم گره از بخت چه باك
ترسم اين عشق سرانجام مرا بكشد تا به سراپرده خاك