مشاعره مشاعره با حرف "ت"

[بانوی شـــب]

تا که از طارم میخانه نشان خواهد بود

طاق ابروی توام قبله جان خواهد بود

 

[بانوی شـــب]

تا ظن نبری که از غمانت رستم

یا بی تو صبور گشتم و بنشستم

من شربت عشق تو چنان خوردستم

کز روز ازل تا به ابد سرمستم

 

[پایان]

تصور کن بهاری را که از دست تو خواهد رفت
خم گیسوی یاری را که از دست تو خواهد رفت

 

[ill_mah]

تا خنده ی تو می چکد از خوشه ی لب ها
بیچاره بمی ها و غم نرخ رطب ها

دنبال دو رج بافه از ابریشم مویت
تبریز شده قبر عجم ها و عرب ها

قاجاری چشمان تو را قاب گرفته است
قنداق تفنگ همه مشروطه طلب ها

از عکس تو و بغض همین قدر بگویم
دردا که چه شب ها... که چه شب ها...که چه شب ها...

قلیان چه کند گر نسپارد سر خود را
با سی*ن*ه ی پر آه به تابیدن تب ها

گفتم غزلی تا ننویسند محال است
ذکر قد سرو از دهن نیم وجب ها

 

[پایان]

تا بوده چنین بوده و تا هست چنین است
این عادت دل دادن و دل پس نگرفتن

جمع دو سه تا قافیه هرگز شدنی نیست
مثل من و عاقل شدن و دل نسپردن

 

[ill_mah]

تو همانی که دلم لک زده لبخندش را
او که هرگز نتوان یافت همانندش را …

 

[پایان]

تو خوابی و من بیدار
انصاف نمی باشد

من عاشق و دلداده
تو بی خبر از بیمار

 

[ill_mah]

توی چشمت، چه قدر آدم ها
داس ها را به باغ من زده اند

سیب بکری برای خوردن نیست
تا تهِ باغ را دهن زده اند

در سرت، دزد های دریایی
نقشه ام را دوباره دزدیدند

اجتماعی که سارقت بودند،
از تو غیر از بدن، نمی دیدند...

 

[پایان]

در این هوای لعنتی کنار من قدم بزن
سکوت عصر جمعه را به خاطرم به هم بزن

 

[ill_mah]

•{تا می‌کشم خطوطِ تو را پاک می‌شوی
داری کمی فراتر از ادراک می‌شوی}•

هرلحظه از نگاهِ دلم می‌چکی ولی
با دستمالِ کاغذی‌ام پاک می‌شوی

°{این عابران که می‌گذرند از خیال من
مشکوک نیستند تو شکاک می‌شوی}°

تو زنده‌ای هنوز برایم گمان نکن
در گورِ خاطرات خوشم خاک می‌شوی

•{باید به شهرِ عشق تو با احتیاط رفت
وقتی که عاشقی چه خطرناک می‌شوی}•