مشاعره مشاعره با حرف " ح "

[پایان]

حالا که میروی همراه جاده ها
برگرد و پس بده تنهایی مرا

 

[amir mohamad]

حریف عشق تو بودم چو ماه نو بودی

کنون که ماه تمامی نظـر دریغ مدار

 

[ill_mah]

حدود پر زدنم را به من نشان داده‌ست
همان که بال نداده‌ست و آسمان داده‌ست!

همان که در شب یلدا به رسم دلسوزی
چراغ خانه‌ی مارا به دیگران داده‌ست!

به چیست دلخوشی مردمی که در همه عمر
به هر معامله‌ای هر دو سر زیان داده‌ست!؟

کدام طالع نحس است غیر بی عاری
که رنج کِشت به من، ماحصل به خان داده‌ست؟

همان که غیرتمان را گرفته و جایش
به قدر آن‌که نمیریم آب و نان داده‌ست!

ز خون پای من و توست در سراسر دشت
که هر چه بوته‌ی خار است زعفران داده‌ست!

به ناله‌ای و به خطی بگوی دردت را
بسا هنر که طبیعت به خیزران داده‌ست!!

به سنگ خورده سرم شیشه‌ی شراب کجاست؟
زمانه درس به من داده و گران داده‌ست

اگربناست نمیریم جان برای چه بود؟
وگر بناست ببندم چرا دهان داده‌است!

«بکوش خواجه و از عشق بی نصیب مباش»
که این صفا به غزل‌های من همان داده‌ست!

 

[پایان]

حال ما بی‌آن مه زیبا مپرس

آنچه رفت از عشق او بر ما مپرس

 

[amir mohamad]

حق ندارم به کسی از تو شکایت بکنم
داستانی که دروغ است روایت بکنم
شکل بوییدن تو با دل من کاری کرد
که به یک شاخه گل سرخ حسادت بکنم

 

[پایان]

حلقه دل زدم شبی در هوس سلام دل

بانگ رسید کیست آن گفتم من غلام دل

 

[amir mohamad]

حرمت چشم ترم آهسته آهسته شکست
قدر دل را دلبرم آهسته آهسته شکست

بس که از دست زمانه تازیانه خورده ام
در دل شب پیکرم آهسته آهسته شکست

 

[نظاره گر]

حسن یوسف عالمی را فایده

گرچه بر اخوان عبث بد زایده

( مولوی )

 

[نظاره گر]

حوادث چو باد است و گیتی چو دریا

خلایق چو کشتی و عدلش چو لنگر

( امیر معزی )

 

[نظاره گر]

حالت سوختـــه را سوختـه دل دانــــد و بس

شمع دانست که جان دادن پروانه ز چیست

توحید شیرازی