مشاعره مشاعره با حرف " خ "

[پایان]

خـرم ان روز کـز ایـــن منـزل ویـران بــروم

آسان جان طلبــم و از پـی جـانان بــــروم

 

[amir mohamad]

خوش آن که از دو جهان گشت بی نیاز اینجا
گرفت دامن آن یار دلنواز اینجا

مبین دلیر در آن چشم های خواب آلود
که چشم بسته کند صید، شاهباز اینجا

 

[پایان]

خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

به قصد جان من زار ناتوان انداخت

 

[amir mohamad]

خاطرات رفته را چون خواب می بینم ولی
کاش در جایی به جز کابوس خود می زیستم

 

[پایان]

خواهم که پیش میرمت ای بی‌وفا طبیب

بیمار باز پرس که در انتظارمت

 

[Tara Motlagh]

خونم به دامن مژه ی تر ز گریه نیست
کشتم به تیغ عشق تو در دیده خواب را

 

[amir mohamad]

خوبرو را خوی بد لایق نباشد، جان من
همچو روی خویش نیکو ساز خوی خویش را

چون بکویت خاک گشتم، پایمالم ساختی
پایه بر گردون رساندی خاک کوی خویش را

 

[پایان]

خشونت کرکس ها
غزه در زنجیر
بر دیوارها
چمنزار گل های سرخ
آه کودکان غزه
در خون

 

[Tara Motlagh]

خودی‌ها دشمنند آخر چه امیدی به دیگرها
برادر را به چاه انداختند اینجا برادرها

نمی‌دانی چقدر از خواندن تاریخ بیزارم
پُرند از واقعیت‌های ننگ‌آمیز دفترها

چرا این‌قدر مردم مثل موج و صخره در جنگند
خداوندا، نمی‌دانم چه سودایی‌ست در سرها

به شوق روی باز دوستان رفتیم، اما حیف
که برخوردیم ناغافل به قفل بسته‌ی درها

خبر دارند در بندند وقتی بازمی‌گردند
مگر آدم بیاموزد وفا را از کبوترها

 

[پایان]

خفته بر سنجاب شاهی نازنینی را چه غم

گر ز خار و خاره سازد بستر و بالین غریب

ای که در زنجیر زلفت جای چندین آشناست

خوش فتاد آن خال مشکین بر رخ رنگین غریب