مشاعره مشاعره با حرف " خ "

[Tara Motlagh]

خیال روی تو بیخ امید بنشانده‌ست
بلای عشق تو بنیاد صبر برکنده‌ست

 

[پایان]

خر کرّه ماده را بآخور درکش

یک توبره ی پر از کهش در سرکش

دستیش بپار دم فرو کن وانگه

پالانش نکو بر نه و تنگش برکش

 

[Tara Motlagh]

خورشید...
روسری اش را پهن ڪرده روے میز
گنجشک ها سر و صدایے به پا ڪرده اند
ڪه نپرس مانده ام چایے اول صبحم را
با شڪر خنده ات بخورم یا قند لبت..

 

[پایان]

خدا به دست علی نه، به دست خود روزی
دری که مانع اسلام بود را کندش

« جمال وجه خدا واحد است » این یعنی:
علی‌ ست اخم خدا و علی‌ ست لبخندش

 

[Tara Motlagh]

خواهـم که غـزل گویم آرام شـود دردم
اما غـمِ جانسوزم در شعر نمی‌گنجد

 

[پایان]

خسته ام از خستگی ها خسته ام

از همه دیوانگی ها خسته ام

 

[amir mohamad]

خوبرو را خوی بد لایق نباشد جان من
همچو روی خویش نیکو ساز خوی خویش را

چون بکویت خاک گشتم پایمالم ساختی
پایه بر گردون رساندی خاک کوی خویش را

 

[Tara Motlagh]

خواسٺم ، جان را به جانانم دهم در راهِ عشـق ،
شرمم آمد جان دهم از بس ڪه جان نا قابل اسٺ

 

[پایان]

خیره در آب شدم
شعله ی آتش ز درون پیدا
خبر از آبی آرام خروشان هرگز
سرخی آب به پهنای شفق بود

 

[Tara Motlagh]

خاک و باد و آتش و آبی کزان بِسرشتی‌ام
وا مَگیر از من، روان در روزگاران کن مرا