مشاعره مشاعره با حرف " د"

[بهاره بانو]

در دیر مغان آمد یارم قدحی در دست
مَست از می و می‌خواران از نرگس مستش مَست

در نعل سمند او شکل مه نو پیدا
وز قد بلند او بالای صنوبر پست

 

[کیـانـا.T]

.
دل بی تو به جان آمد, وقت است که باز آیی..

_حافظ

 

[آراد]

در بسته‌ام دیگر به قفلِ خانه سر نزن،
پرواز کن هرگز به این خرابه پر نزن،
این زخم دل به هیچ مرحمی نمی‌رسد
گر فکر مایی زخم هایِ تازه تر نزن

 

[کیـانـا.T]

.
دنیا و حال خوب و خوشش عاید شما
ما را برای شعر و غزل آفریده‌اند

- شهریار

 

[آراد]

درخیالم یک سوالی ست
چرا ما را یار نکردند؟
در خزان روزگاران
دلها رابهار نکردند
هیچ صراط مستقیمی بهتر از عاشق شدن نیست
عاشقان این راه سخت را آسان هموار نکردند
خشت خشت این بنا را
خون دل خوردند ولی باز
درصراط عشق ماندند
گرمی بازار نکردند
یار هم بودند وماندند
عشق را حرمت گذاشتند
باغها را آبیاری کردند
هیچ گلی را خار نکردند
پشت دیوار نماندندقفس دل راشکستند
قصر رویای کسی را روی سر آوار نکردند
وقت دلتنگی گفتند درد دلهای دل تنگ
رنج ودرد وغصه ها را روی هم سوار نکردند
همه را گفتم ولی عشق این همان دوست داشتن شد
کاش می شد این چنین بود!
پس چرا اجبار نکردند؟

 

[RPR"]

دریا شود آن رود که پیوسته روان است

 

[RPR"]

دل به دل راه ندارد که اگر داشت، دلت
لحظه‌ای یادِ من و این همه دلتنگی بود...

 

[RPR"]

درون چو پاک شود از کدورتِ اغيار
تو خواه جامه‌ی اطلس بپوش، خواه پلاس

 

[کیـانـا.T]

.
دلم شکسته‌تر از شیشه‌های شهر شماست
شکسته باد کسی که چنین‌مان می‌خواست
- سهیل محمودی

 

[سایه مولوی]

درد دارد که کسی باعث دردت باشد
که تو از درد دلت با دل او حرف زدی