مشاعره مشاعره با حرف " د"

[نیما نصر]

دریای پشت کدام پنجره ای؟
که اینگونه شایدهایم را گرفته ای
زندگی را دوباره جاری نموده ای
پر شور، زیبا و روان

 

[ام کا اچ p.r]

در آتش مانده ام از مشکل خویش
چو آتش می کشم غم در دل خویش

 

[ill_mah]

در غزل جستجو مَکن من را
مدتی هست چارپاره شدم...

 

[Tara Motlagh]

دلم را چون اناری کاش یک شب دانه می‌کردم
به دریا می زدم در باد و آتش خانه می‌کردم
چه میشد آه ای موسای من، من هم شبان بودم
تمام روز و شب زلف خدا را شانه می‌کردم
نه از ترس خدا، از ترس این مردم به محرابم
اگر میشد همه محراب را میخانه می‌کردم
اگر میشد به افسانه شبی رنگ حقیقت زد
حقیقت را اگر میشد شبی افسانه می‌کردم
چه مستی‌ها که هر شب در سر شوریده می‌افتاد
چه بازی‌ها که هر شب با دل دیوانه می‌کردم
یقین دارم سرانجام من از این خوب‌تر میشد
اگر از مرگ هم چون زندگی پروا نمی‌کردم
سرم را مثل سیبی سرخ صبحی چیده بودم کاش
دلم را چون اناری کاش یک شب دانه می‌کردم

 

[نیما نصر]

دوش چون مشعله شوق تو بگرفت وجود

سایه‌ای در دلم انداخت که صد جا بگرفت

به دم سرد سحرگاهی من بازنشست

هر چراغی که زمین از دل صهبا بگرفت

 

[ill_mah]

دل خواست تا برآید با عشق و برنیامد
مردانه رفته باشی با عشق اگر بر ایی

 

[Tara Motlagh]

دلا بیزار شو از جان اگر جانان همی خواهی
که هر کو شمع جان جوید غم جانش نمی‌بینم

 

[ill_mah]

در آنجا بر فراز قله کوه دو پایم خسته از رنج دویدن
به خود گفتم که در این اوج دیگر
صدایم را خدا خواهد شنیدن
به سوی ابرهای تیره پر زد
نگاه روشن امیدوارم
ز دل فریاد کردم کای خداوند :من او را دوست دارم، دوست دارم

 

[Tara Motlagh]

در عشق هم آتش بزن، وقتی حجابت می‌شود
گاهی دعا هم بی‌دعا، بهتر اجابت می‌شود

 

[ill_mah]

درین سرای بی کسی کسی به در نمی‌زند
به دشت پر ملال ما پرنده پر نمی‌زند