مشاعره مشاعره با حرف " د"

[نیما نصر]

دلم تنهاست ماتم دارم امشب
دلي سرشار از غم دارم امشب

 

[Tara Motlagh]

دلی که پیش تو ره یافت باز پس نرود
هوا گرفته عشق از پی هوس نرود

به بوی زلف تو دم می‌زنم درین شب تار
وگرنه چون سحرم بی تو یک نفس نرود

 

[نیما نصر]

درچال گونه پنهانت می کنم
تا فروترین راز
درنهایت لبخندم باشی

 

[Tara Motlagh]

دلا بسوز و به جان برفروز آتش عشق
کزین چراغ تو دودی به چشم کَس نرود

فغانِ بلبل طبعم به گلشن تو خوش است
که کار دلبری گل ز خار و خس نرود

 

[نیما نصر]

در من اندیشه ی نوری ست

که از پس این تیره گی ها می آید

 

[Tara Motlagh]

«دوستت دارم» را
من دلاویزترین شعر جهان یافته ام
این گل سرخ من است.

دامنی پر کن از این گل که دهی هدیه به خلق
که بری خانه دشمن
که فشانی بر دوست،
راز خوشبختی هرکَس به پراکندن اوست!

در دل مردم عالم به خدا
نور خواهد پاشید
روح خواهد بخشید.

تو هم ای خوب من ! این نکته به تکرار بگو
این دلاویزترین شعر جهان را همه وقت
نه به یکبار و به ده بار، که صد بار بگو
«دوستم داری» را از من بسیار بپرس
دوستت دارم را با من بسیار بگو

 

[ill_mah]

درشتان را ملایم طینتی هایم خجل دارد
زبان از نرم گویی سرنگون افکند دندان را

 

[vian]

درد عاشقی را دوايی بهتر از معشوق نيست‌
شربت بيماری فرهاد را شيرين كنيد

 

[Tara Motlagh]

دیدار تو گر صبح ابد هم دهدم دست
من سرخوشم از لذت این چشم به راهی

ای عشق، تو را دارم و دارای جهانم
همواره تویی، هرچه تو گویی‌ و تو خواهی

 

[نیما نصر]

دستانم درامتداد دستانت
شکوفه داد
وشب
ازمن گریخت
دلبرجان
من در سیاهه ی چشم هایت
دلم را پیچیدم
نگاهم کن تا عشق گم نشود
این شب ها بلند تر از آن ند که فکر می کنی