مشاعره مشاعره با حرف " د"

[نیما نصر]

دلَم دیگر به این عشق ها گرم نمی شود
باید به مادرم برگردم
اتفاق است دیگر ...!

 

[ill_mah]

داغِ غم نیست که از دست تو دارم بر دل
خالِ رسواییِ عشق‌ست به رخسارِ دلم

 

[نیما نصر]

دلم تنگ است
برای او که نه دیده ام،
نه صدایش شنیده ام!
و چه لذت بخش است این پریشانی .
عشق است یا حماقت،
نمیدانم اما!
دلم عجیب گرفته
دلم تنگ است

 

[Tara Motlagh]

دارم از بخشش تو این همه تنهایی را
حضرت عشق! بس است این‌ همه حاتم بودن

خار بودن به همه زخم زدن آسان است
ای خوشا زخم کسی را گل مرهم بودن
دیگه نمی‌دونم کدومو گذاشتم کدوم مونده🫤

 

[نیما نصر]

در آواز تو دستگاهی‌ست

که خون را به گردش می‌برد

صدای تو رسوب می‌کند در گلبول‌ها

خونم را به هر که اهدا کرده‌ام

شنیده‌ام دلتنگ آوازهایی غریب شده است

 

[ill_mah]

در قُفلِ فروبسته‌ی غَم‌های دل خویش
آن کُهنه کلیدیم که دندانه نداریم…

 

[Tara Motlagh]

در طریق عشق، خار از پا کشیدن مشکل است
ریشه در دل می‌کند خاری که در پا میرود

 

[نیما نصر]

دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما
چیست یاران طریقت بعد از این تدبیر ما
ما مریدان روی سوی قبله چون آریم چون
روی سوی خانه خمار دارد پیر ما
در خرابات طریقت ما به هم منزل شویم
کاین چنین رفته‌ست در عهد ازل تقدیر ما
عقل اگر داند که دل دربند زلفش چون خوش است
عاقلان دیوانه گردند از پی زنجیر ما

 

[Tara Motlagh]

دل من اگر تو جامش، ندهی ز مهر، چاره
به جز آن که سنگ کوبد، به سر سبو ندارد

 

[نیما نصر]

دانی که چیست دولت دیدار یار دیدن
در کُوی او گدائی بر خسروی گزیدن
از جام طمع بریدن آسان بود و لیکن
از دوستان جانی مشکل توان بریدن
خواهم شدن ببستان چون غنچه با دل تنگ
وانجا به نیک‌نامی پیراهنی دریدن
گه چون نسیم با گل راز نهفته گفتن
گه سرّ عشقبازی از بلبلان شنیدن
بوسیدن لب یار اوّل ز دست مگذار
کاخر ملول گردی از دست و لب گزیدن
فرصت شمار صحبت کز این دوراهه منزل
چون بگذریم دیگر نتوان بهم رسیدن
گوئی برفت حافظ از یاد شاه یحیی
یا رب بیادش آور درویش پروریدن