مشاعره مشاعره با حرف " د"

[Tara Motlagh]

درد دل با ک.س نگفتم، درد من گفتن نداشت
خنده بر لب می‌زدم هر چند خندیدن نداشت

 

[Raaz67]

در آغاز محبت گر پشيماني بگو با من

كه دل ز مهرت بر كنم تا فرصتي دارم

 

[پایان]

دوست دارم که در اندیشه خود غرق شوم
پا به دنیا ننهم،مرگ شوم،دود روم

حسرت کل جهان را نبرم چیست جهان؟
اینهمه حرف به دل هست ولی نیست دهان

 

[نیما نصر]

در کوی محبت، به وفایی نرسیدیم
رفتیم ازین راه و به جایی نرسیدیم

هر چند که در اوج طلب، هستی ما سوخت
چون شعله، به معراج دعایی نرسیدیم

با آن همه آشفتگی و حسرت پرواز
چون گَردِ پریشان، به هوایی نرسیدیم

گشتیم تهی از خود و در سیرِ مقامات
چون نای، درین ره به نوایی نرسیدیم

بی‌مهری او بود که چون غنچه‌ی پاییز
هرگز به دَمِ عُقده‌گشایی نرسیدیم

ای خضرِ جنون، رهبر ما شو که در این راه
رفتیم و سرانجام، به جایی نرسیدیم

 

[Tara Motlagh]

دلتنگم

دلتنگ برای خودم

برای پاییز که تو را در کنارمان نداریم...

 

[پایان]

دلم برای کسی تنگ است
که تا شمال‌ترین شمال
و در جنوب‌ ترین جنوب
همیشه در همه جا
آه با که بتوان گفت
که بود با من و
پیوسته نیز بی من بود
و کار من ز فراقش فغان و شیون بود

 

[Tara Motlagh]

دل سنگین سپرِ تیرِ تو کردیم و نشد
کَز وی امکان گذشتن نبود پیکان را

یار بی‌پرده و تا فتنه پس پرده رَوَد
پاسبان پرده برانداز درِ ایوان را

 

[نیما نصر]

دل و جانیکه دربردم من از ترکان قفقازی

به شوخی می برند از من سیه چشمان شیرازی

 

[Tara Motlagh]

در دیده‌ی من جمله خیالند و تو نَقشی
بر خاطر من جمله فراموش و تو یادی!

 

[نیما نصر]

دل من مثل دشت شالی است
همه جوبارهاش، از آب خالی است
به دریا بردمش، سودی نبخشید
دلم در آستان خشک‌سالی است