مشاعره مشاعره با حرف "ز"

[amir mohamad]

زلف را حلقه مکن تا نکنی در بندم
طره را تاب مده تا ندهی بر بادم

یار بیگانه مشو تا نبری از خویشم
غم اغیار مخور تا نکنی ناشادم

 

[پایان]

زلفت پریشان کردی و رقصان به هر سو می رود
از پیچ و تاب زلف خود من را رها کن یار من را رها کن

 

[amir mohamad]

زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم
ناز بنیاد مکن تا نکَنی بنیادم

می مخور با همه ک.س تا نخورم خون جگر
سر مکش تا نکشد سر به فلک فریادم

 

[پایان]

زان یار دلنوازم شکریست با شکایت

گر نکته دان عشقی بشنو این حکایت

 

[amir mohamad]

زاهدان با شاهدان همخانه‌اند
گرد هر شمعی دو صد پروانه‌اند

اهل دل در بت پرستی آمدند
شاهدان بت، دیده‌ها بتخانه‌اند

 

[پایان]

زاهد ار رندی حافظ نکند فهم چه شد

دیو بگریزد از آن قوم که قرآن خوانند

 

[amir mohamad]

زبان در ذکر و دل در فکر آن نامهربان دارم
نمیگردد بچیزی غیر نامش تا زبان دارم

به من گر آشنا بیگانه گردد جای آن دارد
که با بیگانه، حرف آشنایی در میان دارم

 

[پایان]

زنده شود هر که پیش دوست بمیرد

مرده دلست آن که هیچ دوست نگیرد

 

[amir mohamad]

زان دم که از تو چشم خبر برد سوی دل
دل می‌کند دعای دو چشم و دعای تو

می‌گردد آسمان همه شب با دو صد چراغ
در جست و جوی چشم خوش دلربای تو

 

[Tara Motlagh]

زیر بار عشق از قلبم چه باقی مانده است
گندمی را زیر سنگ آسیا گم کرده‌ام