مشاعره مشاعره با حرف "ز"

[ill_mah]

زلیخا مُرد از این حسرت، که یوسف گشته زندانی
چرا عاقل کند کاری که باز آرد پشیمانی

 

[ill_mah]

زیر آوار دردهایِ خودم، مدّتی مُرده بودم اما باز
دست‌های تو از دلِ آوار، جسدی نیمه جان درآوردند...

 

[Tara Motlagh]

زاهدم برد به مسجد که مرا توبه دهد
توبه کردم که ندانسته به جایی نروم

 

[نیما نصر]

زاهدِ ظاهرپرست از حالِ ما آگاه نیست
در حقِ ما هر چه گوید جایِ هیچ اکراه نیست

در طریقت هر چه پیشِ سالک آید خیرِ اوست
در صراطِ مستقیم ای دل کسی گمراه نیست

 

[pen lady]

ز کار هر که يک مشکل گشايي به خود صد مشکل آسان کرده باشي

 

[نیما نصر]

زنده ی جاوید گردد کشته شمشیر عشق
زانکه از کشتن بقا حاصل شود جرجیس را

جان بده تا محرم خلوتگه جانان شوی
تا نمیرد کی بجنت ره دهند ادریس را

گرنه در هر جوهری از عشق بودی شمه ئی
کی کشش بودی بآهن سنگ مقناطیس را

 

[pen lady]

زلف‌آشفته و خوی‌ کرده و خندان‌ لب و مسـ*ـت

پیرهن‌چاک و غزل‌خوان و صراحی در دست

 

[نیما نصر]

زنده کدام است بر هوشیار
آن که بمیرد به سر کوی یار

عاشق دیوانه سرمست را
پند خردمند نیاید به کار

سر که به کشتن بنهی پیش دوست
به که به گشتن بنهی در دیار

ای که دلم بردی و جان سوختی
در سر سودای تو شد روزگار

 

[ام کا اچ p.r]

ز بس‌گرم است در یادت هوای عالم الفت
عرق آلوده می‌آید ز دل اشک شرر بادم

 

[بانوی شـــب]

ز بس‌گرم است در یادت هوای عالم الفت
عرق آلوده می‌آید ز دل اشک شرر بادم

ز گریه مَردُمِ چشمم نشسته در خون است

ببین که در طلبت حالِ مَردُمان چون است