مشاعره مشاعره با حرف "س "

[ill_mah]

ستاره دیده فروبست و آرمید، بیا
شراب نور به رگ‌های شب دوید، بیا

ز بس به دامن شب اشک انتظارم ریخت
گل سپیده شگفت و سحر دمید، بیا

شهاب یاد تو در آسمان خاطر من
پیاپی از همه سو خطّ زر كشید، بیا

ز بس نشستم و با شب حدیث غم گفتم
ز غصّه رنگ من و رنگ شب پرید، بیا

به وقت مرگم اگر تازه می‌كنی دیدار
بهوش باش كه هنگام آن رسید، بیا

به گام‌های كسان می‌برم گمان كه تویی
دلم ز سی*ن*ه برون شد ز بس تپید، بیا

نیامدی كه فلک خوشه خوشه پروین داشت
كنون كه دست سحر دانه دانه چید، بیا

امید خاطر سیمین دل شكسته تویی
مرا مخواه از این بیش ناامید، بیا

 

[پایان]

سمن بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند
پری رویان قرار از دل چو بستیزند بستانند

 

[amir mohamad]

سخن کز حال خود گویم ز حرفم بوی درد آید
بلی حال دگر دارد سخن کز روی درد آید

چنان خو کرده با دردش دل اندوهگین من
که روزی صد ره از راحت گریزد سوی درد آید

 

[.Blue]

سرآغاز سخن رسم قدیم است
چو بسم الله الرحمن الرحیم است

 

[پایان]

سهم باد و باران‌ند

برگ و شاخه‌هاي‌ خشک

آبروی پاییزند

این انارهای سرخ

 

[Tara Motlagh]

ساده‌دلانه گمان می‌کردم
تو را در پشت سر رها خواهم کرد !
در چمدانی که باز کردم، تو بودی
هر پیراهنی که پوشیدم
عطرِ تو را با خود داشت

و تمام روزنامه‌های جهان
عکس تو را چاپ کرده بودند!
به تماشای هر نمایشی رفتم
تو را در صندلی کنار خود دیدم!
هر عطری که خریدم،
تو مالک آن شدی!

پس کی؟
بگو کی از حضور تو رها می‌شوم؟
مسافر همیشه همسفر من!

 

[Serenya]

سر گشته چو پرگار همه عمر دويديم آخر به همان نقطه كه بوديم رسيديم

 

[amir mohamad]

سوی بزمت نگذرم از بس که خوارم کرده‌ای
تا نداند ک.س که چون بی اعتبارم کرده‌ای

چون بسوی ک.س توانم دید باز از انفعال
اینچنین کز روی مردم شرمسارم کرده‌ای

 

[پایان]

ساقی امشب ، دلمان پَـر زد و رفت
چـون ز دل رفت ، مستـی هم برفت

 

[Tara Motlagh]

سال وصال با او یک روز بود گویی
اکنون در انتظارش، روزی به قدر سالی