مشاعره مشاعره با حرف " ظ "

[amir mohamad]

ظن برده بدم به خود که من من بودم
من جمله تو بودم و نمی‌دانستم

 

[پایان]

ظاهرش دیدی سرش از تو نهان

اوستا ناگشته بگشادی دکان

 

[amir mohamad]

ظاهر نکنم پیش رقیبان الم دل
با مردم بی غم نتوان گفت غم دل

جا کن به دل و دیده، که غیر از تو نشاید
سلطان سراپرده چشم و حرم دل

 

[پایان]

ظهر است بر جهاز شتر آفتاب کن
خود را ببین به صفحه آب و ثواب کن

 

[amir mohamad]

ظاهرم چون بید مجنون است و باطن مثل سرو
از تواضع سر به‌ زیر انداختم خم نیستم

لطف خورشید است اگر از ماه نوری می رسد
آنچه فهمیدی غلط بود؛ آنچه هستم، نیستم

 

[پایان]

ظلم شب را شانه دلدار می باید که نیست

سوگ دل را دلبری غمخوار می باید که نیست

 

[ستایش شهریوری]

ظالم آن قومی که چشمان دوختند
زان سخن‌ها عالمی را سوختند

 

[پایان]

ظاهرا هرچند میخندم درونم شاد نیست

باد اگر در غبغبم دیدی به جز غمباد نیست

 

[Tara Motlagh]

ظل ممدود خم زلف تو ام بر سر باد
کاندران سایه قرار دل شیدا باشد

 

[پایان]

ظاهر خروش سازش باطن جهان نازش

ای محرمان بفهمید ما زین میان کجائیم