مشاعره مشاعره با حرف" ع"

[amir mohamad]

عشق می‌ورزم و امید که این فن شریف
چون هنرهای دگر موجب حرمان نشود

دوش می‌گفت که فردا بدهم کامِ دلت
سببی ساز خدایا که پشیمان نشود

 

[پایان]

عالمی طعنه زد به نادانی

که بهر موی من دو صد هنر است

 

[پایان]

عشقِ تو نهالِ حیرت آمد

وصلِ تو کمالِ حیرت آمد

 

[-پریزاد-]

عکس روی تو چو در آینه‌ی جام افتاد
عارف ز خنده‌ی می‌ در طمع خام افتاد

 

[-پریزاد-]

عذری بنه ای دل که تو درویشی و اورا
در مملکت حسن سر تاجوری بود

 

[-پریزاد-]

عارضش را به مثل ماه فلک نتوان گفت
نسبت دوست بهر بی سر و پا نتوان گفت

 

[پایان]

عمری‌ست مرا تیره و کاری‌ست نه راست

محنت همه افزوده و راحت کم و کاست

شکر ایزد را که آنچه اسباب بلاست

ما را ز ک.س دگر نمی‌باید خواست

 

[Tara Motlagh]

عشق شاید
عطر شب بوی قشنگی است!
که از دور
خوش است

 

[پایان]

عشق آمد به دل و شور قیامت بر خواست
زندگی طی شد و این معرکه بر پاست هنوز

 

[amir mohamad]

عشق اگر در جلوه آرد پرتو مقدور را
ازگداز دل دهد روغن چراغ طور را
عشق چون‌گرم طلب سازد سر پرشور را
شعلهٔ افسرده پندارد چراغ طور را