مشاعره مشاعره با حرف " غ "

[amir mohamad]

غير از ضررم مشورت دوست نبخشيد
ای كاش ز دشمن نظری خواسته بودم

افسوس! خدا حاجت يک عمرِ مرا داد
ای كاش لب سرخ‌تری خواسته بودم

غمش را غیر دل سر منزلی نیست
ولی آن هم نصیب هر دلی نیست

کسی عاشق نمی‌بینم و گر نه
میان جان و جانان حایلی نیست

 

[.Moon.]

غلط است هر که گوید که به دل رهست دل را
دلِ من ز غصه خون شد، دلِ او خبر ندارد.

 

[آراد]

غلام همت دُردی کشان یکرنگم
نه آن گروه که ازرق لباس و دل سیهند

 

[.Moon.]

غریبی بودم و گم‌کرده راهی
مرا با خود به هر سویی کشاندند

شنیدم بارها از رهگذاران
که زیر لب مرا «دیوانه» خواندند...

 

[amir mohamad]

غریبی بودم و گم‌کرده راهی
مرا با خود به هر سویی کشاندند

شنیدم بارها از رهگذاران
که زیر لب مرا «دیوانه» خواندند...

غم هجوم آورده می‌دانم که زارم می‌کشد
وین غم دیگر که دور از روی یارم می‌کشد

می‌کشد صد بار هر ساعت من بد روز را
من نمی‌دانم که روزی چند بارم می‌کشد

 

[آنی خانوم]

غم زمانه که هیچش کران نمی‌بینم

دواش جز می چون ارغوان نمی‌بینم

نشان اهل خدا عاشقیست با خود دار

که در مشایخ شهر این نشان نمی‌بینم

 

[amir mohamad]

غم زمانه که هیچش کران نمی‌بینم

دواش جز می چون ارغوان نمی‌بینم

نشان اهل خدا عاشقیست با خود دار

که در مشایخ شهر این نشان نمی‌بینم

غنچه در فکر دهانت ‌گوشه‌گیر خسته‌ای‌ ست
گوهر ازسودای لعلت سر به دامن بسته‌ای‌ ست

نسبت خاصی‌ست اهل عشق را با جور حسن
زخم ما و تیغ نازت ابروی پیوسته‌ای‌ ست

 

[آنی خانوم]

غنچه در فکر دهانت ‌گوشه‌گیر خسته‌ای‌ ست
گوهر ازسودای لعلت سر به دامن بسته‌ای‌ ست

نسبت خاصی‌ست اهل عشق را با جور حسن
زخم ما و تیغ نازت ابروی پیوسته‌ای‌ ست

غنچه‌ی گلبن وصلم ز نسیمش بشکفت
مرغ خوشخوان طرب از برگ گل سوری کرد

 

[amir mohamad]

غنچه‌ی گلبن وصلم ز نسیمش بشکفت
مرغ خوشخوان طرب از برگ گل سوری کرد

غیرتم کشت که محبوب جهانی لیکن
روز و شب عربده با خلق خدا نتوان کرد

حافظ