مشاعره مشاعره با حرف " ق "

[-پریزاد-]

قضا رفت و قلم بنوشت فرمان تو را جز صبر کردن چیست درمان

ویس و رامین

 

[پایان]

ققنوس، مرغ خوشخوان، آوازه ی جهان
آواره مانده از وزش بادهای سرد
بر شاخ خیزران
بنشسته است فرد
بر گرد او به هر سر شاخی پرندگان

او ناله های گمشده ترکیب می کند
از رشته های پاره ی صدها صدای دور
در ابرهای مثل خطی تیره روی کوه
دیوار یک بنای خیالی
می سازد....

 

[ill_mah]

قدری بمان مقابل من تا ببینمت
درکنج خلوتی تک و تنها ببینمت

درچشم عاشقت بنشینم به سادگی
شایدکه سیر سیر سرا پا ببینمت

لیلا نبوده ای که بدانی چه می کشم
آیا رواست من به تقاضا ببینمت

گاهی بیابه دیدن این بی قرارخود
گاهی بمان که تا من لیلا ببینمت

یوسف ترین خلایق عالم تویی فقط
بایدکه چون دو چشم زلیخا ببینمت

هرگزخیال دیدن رویت نمی رود
از یاد من ،بگو که کجاها ببینمت

حاشا نمی کنم که توراعشق ماندگار
حتی اگر که آخر دنیا ببینمت

 

[پایان]

قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

ور نه هیچ از دل بی‌رحم تو تقصیر نبود

 

[Tara Motlagh]

قند آمیخته با گل نه علاج دل ماست
بوسه ای چند بیامرز به دشنامی چند

 

[پایان]

قسم به حشمت و جاه و جلال شاه شجاع

که نیست با کسم از بهر مال و جاه نزاع

 

[amir mohamad]

قصهٔ دیوانگان دارد سراسر نامه‌ام
می‌تراود شور زنجیر از صریر خامه‌ام

دیگ زهدی در ادبگاه خموشی پخته‌ام
زبر سرپوش حباب از گنبد عمامه‌ام

 

[پایان]

قدح به شرط ادب گیر زان که ترکیبش

ز کاسهٔ سر جمشید و بهمن است و قباد

 

[amir mohamad]

قصه های کهن از چشم تو آغاز شدند
شاعران با لب تو قافیه پرداز شدند

هر پسربچه که راهش به خیابان تو خورد
یک شبه مرد شد و یکه به میدان زد و مرد

 

[پایان]

قتیل عشق تو شد حافظ غریب ولی

به خاک ما گذری کن که خون مات حلال