مشاعره مشاعره با حرف " م "

[پایان]

مینوشتم عشق دستم بوی شبنم می‌ گرفت
آهِ حوای درون، دامان آدم می‌ گرفت

 

[ill_mah]

مثل بیماری که با هر درد می ریزد به هم
عشق گاهی با نگاهی سرد می ریزد به هم

جنگل و پاییز می دانند گاهی یک درخت
برگ هایش می شود چون زرد می ریزد به هم

عشق وقتی جای آرامش به چالش می کشد
خوابِ عاشق پیشه ی شبگرد می ریزد به هم

نبض در آهنگ یک آونگ وقتی کوک نیست
چرخش منظوم ساعتگرد می ریزد به هم

مثل معتادی که دکتر شک ندارد بعدِ تَرک
چون شود از اجتماعی طَرد می ریزد به هم

زندگی با روز های بد مدارا کردن است
هر که از تقدیر کم آورد می ریزد به هم

زن کنار مرد با غیرت خدایی می کند
در عوض از آدم نامرد می ریزد به هم

 

[پایان]

مجنونم اما در عجب,لیلای حالم سوخته
با قهوه ای سر خوش ولی,تعبیر فالم سوخته

 

[Tara Motlagh]

محدودم کن
به دوست داشتنت ،
دلم میخواهد جز تو
چیزی به چشمِ دل نیاید

 

[پایان]

می‌خور که فلک بهر هلاک من و تو

قصدی دارد بجان پاک من و تو

در سبزه نشین و می روشن میخور

کاین سبزه بسی دمد ز خاک من و تو

 

[Tara Motlagh]

معبود محبوب من
در تنگنای این شب مغموم
دل بریدە از هر چە غیر دوست
می‌دانم کە دوستم داری
چونان من کە دلبندانم را
و دوستت دارم
چونان کودکی
مادر مهربانش را
مرا جز به خویشتن خویش
بە هیچ ک.س وانگذار...

 

[پایان]

مرا زِ قيد زمان و مكان رها می‌كرد
اگر چه خود به زمان و مكان مقيّد بود

 

[leylii]

من که عمری دل برای دوستان سوزانده ام
حال باید دل بسوزاند برایم دشمنم

 

[پایان]

مانند غریقی که پر از وحشت آب است
می‌گردم و دستم پی یک تکه طناب است

دلتنگی و تنهایی و اندوه و صبوری
این عاقبت تیره یک عاشق ناب است

 

[Tara Motlagh]

من که از آتش دل چون خم می در جوشم
مهر بر لب زده خون می‌خورم و خاموشم

قصد جان است طمع در لب جانان کردن
تو مرا بین که در این کار به جان می‌کوشم