مشاعره مشاعره با حرف " م "

[amir mohamad]

من هماندم که با تو پیوستم
مهر از هرچه جز تو بگسستم

تا گشادم بکوی عشقت پای
رفت تقوی و دانش از دستم

بگسستم ز خویش و بیگانه
روز اول که با تو دل بستم

 

[پایان]

می تراود حسرت آغوش از آغوش ما
زخم را نتوان دهان از شکوه بیداد بست

 

[amir mohamad]

موج عشق تو اگر شعله به دل‌ها بکشد
رود را از جگر کوه به دریا بکشد

گیسوان تو شبیه ‌است به شب اما نه
شب که این‌قدر نباید به درازا بکشد

 

[Miss.Ghazal]

میروم و می‌روی

بی‌رحم‌تر از هفت عالم

اشک‌ می‌ریزم

اشک می‌ریزی

غمگین‌تر از این همگان

این داستان

پایان عشقیست بی‌سر و ته!

 

[Miss.Ghazal]

می‌خندم اما خنده‌ام تلخه
می‌دونی؟
می‌گریم اما گریه‌ام از درده
می‌دونی؟

 

[Tara Motlagh]

من از حکایت عشق تو بس کنم؟ هیهات
مگر اجل که ببندد زبان گفتارم

 

[پایان]

من می نویسم از بغض، از شهر دست هایت
از موج های سرخ و دریای اشک هایت
من می نویسم از غم، از غصه از گلایه
از کوله بار مرهم، بر روی شانه هایت
من می نویسم از تو، ای بهترین ترانه
از تشنگی سیه شد، لب های بچه هایت
من می نویسم ازآب، از رود بی لیاقت
از دجله های جاری در شهر گونه هایت

 

[Tara Motlagh]

ماه مهر است بیا عاطفه بارانم شو
در زمستان دلم باغ بهارانم شو

باز هم گرمی آغوش زمستانم باش
باز هم همسفر راه دبستانم باش

تا ابد گرمی دستان شما مهد صفاست
تا ابد گوشه ی لبخند شما قبله ی ماست

مانده ام چشم به در پشت دبستان شما
باز کن درب دلت، جان من و جان شما

 

[پایان]

میبرم تا ز تو دورش سازم

زتو، ای جلوه امید محال

میبرم زنده بگورش سازم

تا از این پس نکند یاد وصال

 

[Tara Motlagh]

مرا به کارِ جهان هرگز التفات نبود
رخِ تو در نظرِ من چنین خوشش آراست