مشاعره مشاعره با حرف " م "

[خاتون کوچولو]

مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست
دل سرگشته ما غیر تو را ذاکر نیست

من بوی گل شنیده ام از باد گرد
جزمن شمیم پیرهنت در مشام کیست...

 

[خاتون کوچولو]

من آن طبیب زمین گیر و زار و بیمارم
که هرچه زهر به خود میدهم نمیمیرم

 

[رازآفرین]

موج عشق تو اگر شعله به دل‌ها بکشد
رود را از جگر کوه به دریا بکشد

 

[.AikA.]

می پرسد از من کیستی ؟ می گویمش اما نمی داند
این چهره ی گم گشته در آیینه خود را نمی داند

 

[.AikA.]

می گویمش آنقدر تنهایم که بی تردید میدانم
حال مرا جز شاعری مانندمن تنها نمی داند

 

[.AikA.]

من از عشقت نوشتم سال ها، شد دفتر شعری
تو تنها دفتر شعر من و در دست اغیاری

 

[.AikA.]

می خواهد از من فاش سازم خویش را باور نمی دارد
آیینه در تکرار پاسخ های خود حاشا نمی داند

 

[.AikA.]

می گویمش گم گشته ای هستم که در این دور بی مقصد
کاری بجز شب کردن امروز یا فردا نمی داند

 

[.AikA.]

می گویمش می گویمش چیزی از این ویران نخواهی یافت
کاین در غبار خویشتن چیزی از این دنیا نمی داند

 

[.AikA.]

می گویم و می بینمش او نیز با آن ظاهر غمگین
آن گونه می خندد که گویی هیچ از این غمها نمی داند (: