مشاعره مشاعره با حرف " م "

[amir mohamad]

من هنوز از عشق جانی می‌کنم
تو مرا خود مرده‌ای انگاشتی

تا نیابم یک دم از محنت خلاص
صد بلا بر جان من بگماشتی

ما درس صداقت و صفا می‌خوانیم
آیین محبت و وفا می‌دانیم

زبن بی‌هنران سفله ای دل مخروش
کانها همه می‌روند و ما می‌مانیم

 

[پایان]

من به دلخواه خودم حکم به مرگم دادم
خونم امروز حلال است، به فتوای خودم

 

[ill_mah]

من! پادشاه مقتدر کشوری که نیست!
دل بسته ام ، به همهمه ی لشکری که نیست!

در قلعه، بی خبر ز غم مردمان شهر
سر گرم تاج سوخته ام، بر سری که نیست!

هر روز بر فراز یقین، مژده می دهم
از احتمال آتیه ی بهتری که نیست!

بو برده است لشکر من، بس که گفته ام
از فتنه های دشمن ویرانگری ، که نیست!

من! باورم شده ست که در من، فرشته ها،
پیغام می برند ، به پیغمبری که نیست!

من! باورم شده ست ، که در من رسیده است،
موسای من، به خدمت جادوگری که نیست!

باید ، برای اینهمه ناباوری که هست،
روشن شود، دلایل این باوری که نیست!

هرچند ، از هراس هجومی که ممکن است،
دربان گذاشتم به هوای دری که نیست

فهمیده ام ، که کار صدف های ابله است،
تا پای جان محافظت از گوهری که نیست!!

 

[بانوی شـــب]

من همان دم که وضو ساختم از چشمه عشق

چارتکبیر زدم یکسره بر هر چه که هست

 

[بانوی شـــب]

مطلب طاعت و پیمان و صلاح از منِ مسـ*ـت

که به پیمانه کشی شهره شدم روز الست

 

[بانوی شـــب]

می‌وزد از چمن نسیمِ بهشت

هان، بنوشید دَم به دَم مِیِ ناب

 

[بانوی شـــب]

می‌دمد صبح و کِلِّه بست سحاب

الصَبوح الصَبوح یا اصحاب

 

[پایان]

مي‏خواستم عزيز تو باشم خدا نخواست
همراه و همگريز تو باشم خدا نخواست

 

[amir mohamad]

ما لاله ی کوهیم و پر از داغ ِ جدایی
تلخیم و به لب مزه ی باران نچشیدیم


دل در پی او رفت و جنون حاصل آن شد
بی دل لقب عاشق و دیوانه گزیدیم

 

[پایان]

ما برای باتو بودن عمر خود را باختیم
بد نبود ای دوست گاهی هم تو دل می باختی