مشاعره مشاعره با حرف " م "

[amir mohamad]

من بر سر کوی تو ندیدم
خاکی که به سر نکرده باشم

از دست جفای تو نمانده‌ست
شهری که خبر نکرده باشم

 

[پایان]

مرا از آن‌چه که بیرون شهر صحرایی‌ست

قرین دوست به هرجا که هست خوش‌جایی‌ست

 

[لِئا.]

ملال‌آور تر از تکـــــــرار رنجی نیست در عالم؛
نخستین روز خلقت غنچه را خمیازه می‌گیرد

 

[پایان]

ماهم که رخش روشنی خور بگرفت

گرد خط او چشمهٔ کوثر بگرفت

دلها همه در چاه زنخدان انداخت

و آنگه سر چاه را به عنبر بگرفت

 

[amir mohamad]

مبتلای هجر یارم الغیاث ای دوستان
از فراقش سخت زارم الغیاث ای دوستان

می‌تپم چون مرغ بسمل در میان خاک و خون
ننگرد در من نگارم الغیاث ای دوستان

 

[پایان]

منزل عشقش دل پاک است و بس
نیست عشقش در خور هر منزلی

شد دل عطار غرق بحر عشق
کی تواند غرقه دیدن ساحلی

 

[amir mohamad]

میوه پخته محال است نیفتد بر خاک
هر که دل بسته به این دار فنا نیمرس است

 

[پایان]

مرا می‌گفت دوش آن یار عیار

سگ عاشق به از شیران هشیار

 

[Tara Motlagh]

من کجا، باران کجا و راه بى پایان کجا
آه این دل دل زدن تا منزل جانان کجا

هرچه کویت دورتر، دل تنگ‌تر، مشتاق‌تر
‎در طریق عشقبازان مشکل آسان کجا

 

[پایان]

محبت تو به هر دل نشست کین ننشست

دمی به هر که نشستی دگر غمین ننشست