مشاعره مشاعره با حرف " م "

[ستایش شهریوری]

می خواهمت چنان که شب خسته خواب را
می جویمت چنانکه لب تشنه آب را

 

[Tara Motlagh]

میل من سوی وصال و قصد او سوی فراق
ترک کام خود گرفتم تا برآید کام دوست

 

[mobina01]

ملکا ذکر تو گویم که تو پاکی و خدایی
نروم جز به همان ره که توام راهنمایی

 

[ill_mah]

من اتفاقی رو به بحرانم ،نگفتم؟
آرامشی از جنس طوفانم, نگفتم؟

یک حادثه،یک ازدحام پر تناقض
از رفتن و ماندن گریزانم، نگفتم؟

تو عاشق پاییز بودی خاطرم هست
صد حیف من مرد زمستانم، نگفتم؟

با من هوایت ابری و دلگیر می‌شد
من خیس تر از روح بارانم، نگفتم؟

انبوه جنگل، ای هجوم شبنم و شعر
من خشکی قلب بیابانم، نگفتم؟

در انتهای سرزمینی از افق دور
من کلبه‌ای متروک و ویرانم نگفتم؟

یا شایدم یک خانه از دیوار خالی
در امتداد این خیابانم ، نگفتم؟

 

[ستایش شهریوری]

مه و خورشید ندارند رخ زیبای تو را، آن چنان محو تماشای توام که ندیدم چهره همچون ماه تو

 

[Tara Motlagh]

مات چشمان توأم؛ اما دلم درگیر نیست
از تو ای‌یوسف دلم سیر است و چشمم سیر نیست

این شکاف پشت پیراهن شهادت می‌دهد
هیچ‌ک.س در ماجرای عشق بی‌تقصیر نیست

 

[ستایش شهریوری]

تو عاشق پاییز بودی خاطرم هست
صد حیف من مرد زمستانم، نگفتم؟

 

[Tara Motlagh]

من عاشقی از کمال تو آموزم
بیت و غزل از جمال تو آموزم

در پردۀ دل خیال تو رقص کند
من رقص خوش از خیال تو آموزم

 

[ill_mah]

می‌خواستم برای تو درمان بیاورم
لب بر لبت... و قند فراوان بیاورم

با چشمهای خیره به در، گفتگو کنم
باید برای وصل تو باران بیاورم

امشب دوباره قهوه شود میهمان من
شاید تو را به حیله‌ی فنجان... بیاورم

باید که با نگاه خود احیا کنی مرا
تا بر مسیح چشم تو ایمان بیاورم

رفتی و روح قصد سفر کرده از تنم
آئینه، آب، سینی و قرآن بیاورم؟

از ساغر نگاه تو مس.ت‌اند عالمی
باید برای میکده دربان بیاورم...

 

[Tara Motlagh]

مرگ را بر خود گوارا کن در ایام حیات
در بهاران بگذران فصل خزان خویش را

هر سر موی تو از غفلت به راهی می‌رود
جمع کن پیش از گذشتن کاروان خویش را

وحشیِ فرصت، چو تیر از شست بیرون جسته است
تا تو زه می سازی ای غافل! کمان خویش را