مشاعره مشاعره با حرف " ن"

[نیما نصر]

نمیدانم...
چه بگویم...
سخنم بغض گلویم شده است
نمیدانم نمیدانم
چه میخواهد دل آشفته حالم
نمیدانم کدامین جمله آرامش دهد برحال زارم
نه دیگر صبح بارانی
که آید بغض خوشحالی
نه دیگر شعر های شب
نه دیگر نای بیداری
نه دیگر شب سحر کردن
کمی با عشق لج کردن
نمیدانم نمیدانم
فقط از عشق میدانم
ولی
من هم علاج آن نمیدانم نمیدانم
نمیدانم

 

[Tara Motlagh]

نبود از تو گريزي چنين كه بار غم دل
ز دست شكوه گرفتم، بدوش ناله كشيدم
جواني ام به سمند شتاب ميشد و از پي
چو گرد در قدم او، دويدم و نرسيدم

 

[نیما نصر]

نفس برآمد و کام از تو بر نمی‌آید

فغان که بخت من از خواب در نمی‌آید

در این خیال به سر شد زمان عمر و هنوز

بلای زلف سیاهت به سر نمی‌آید…​

 

[Tara Motlagh]

نی دولت دنیا به ستم می‌ارزد
نی لذت مستیش الم می‌ارزد

نه هفت هزارساله شادی جهان
این محنت هفت روزه غم می‌ارزد

 

[ام کا اچ p.r]

نیمکت های پارک این روز ها از خاطرات نبودنت خون گریه می کنند

 

[ام کا اچ p.r]

نپنداری که من بی باده مستم
مثال شاعران افسانه بستم

 

[ام کا اچ p.r]

نگاهم انقلابی دیگری دید
طلوع آفتابی دیگری دید

 

[نیما نصر]

ننگرد دیگر به سرو اندر چمن
هرکه دید آن سرو سیم‌اندام را

 

[ill_mah]

نسیم صبحدم از بوی یار خالی نیست
ز بوی گل نفسِ نوبهار خالی نیست

یکی است در نظر پاک، توتیا و غبار
که هیچ گردی از آن شهسوار خالی نیست

درون خانۀ بی سقف روشنی فرش است
ز ماه، دیدۀ شب زنده دار خالی نیست

سبک مگیر ز جا هیچ استخوانی را
که چون صدف ز دُر شاهوار خالی نیست

فتاده است ترا رشتۀ نظر کوتاه
وگرنه از گل بی خار، خار خالی نیست

مرا ز جوهر آیینه شد چنین روشن
که هیچ سی*ن*ه‌ای از خار خار خالی نیست

در ابر تیره شکرخند برق پنهانست
ز صبحِ وصل شبِ انتظار خالی نیست

منم که سوخته صائب مرا ستارۀ بخت
وگرنه سینۀ سنگ از شرار خالی نیست

 

[بانوی شـــب]

نمی اید ان روز که من
چشم به در مانده ام
نمی اید لبخند بر لبانم
نمی اید رنگ زندگی بر چشانم
چرا نمیایی؟!
کم نبود ای هم دلتنگی؟!
کم نبود این همه اشک؟!
کم نبود این همه بی خوابی؟!
مگر میتوان تو را لحظه ای
اندک فراموش کرد؟!