مشاعره مشاعره با حرف " ه "

[ستایش شهریوری]

هر که را در خاک غربت پای در گل ماند، ماند
گو دگر در خواب خوش بینی دیار خویش را

 

[mobina01]

همه کارم ز خودکامی به بدنامی کشید آخر
نهان کی ماند آن رازی کزو سازند محفل ها

 

[mobina01]

هر ک.س آزار من زار پسندید ولی
نپسندید دل زار من آزار کسی

 

[mobina01]

همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی
به پیام آشنایی بنوازد آشنا را

 

[amir mohamad]

همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی
به پیام آشنایی بنوازد آشنا را

همه شب با دل دیوانه خود در حرفم
چه کنم، جز دل خود نامه بری نیست مرا

می توان رفت چو آتش به رگ و ریشه شمع
به دل آزاری پروانه سری نیست مرا

 

[ستایش شهریوری]

هرچه رفتم نرسیدم به قراری که نبود
من پیِ تو، تو پیِ راه فراری که نبود

 

[amir mohamad]

هر چه گویی آخری دارد به غیر از حرف عشق
کاینهمه گفتند و آخر نیست این افسانه را

گرد ننشیند به طرف دامن آزادگان
گر براندازد فلک بنیاد این ویرانه را

 

[Tara Motlagh]

هزار بار رساندم به هر طریق سلامی
نمی‌رسد ز تو اما نه قاصدی نه پیامی

کجای این شب غمگین نشسته‌ای به تماشا
بدون اینکه بگویی به اهلِ شهر، کلامی

 

[amir mohamad]

هزار بار رساندم به هر طریق سلامی
نمی‌رسد ز تو اما نه قاصدی نه پیامی

کجای این شب غمگین نشسته‌ای به تماشا
بدون اینکه بگویی به اهلِ شهر، کلامی

هر که عاشق نیست خون در پیکرش افسرده ست
گفتگو با زاهدان تلقین خون مرده است

پشت سر بسیار خواهد دید عمر خضر را
از دم تیغ شهادت هر که آبی خورده است

 

[Tara Motlagh]

هرکسی را هست صائب قبله‌گاهی در جهان
برگزیدم از دو عالم من جناب عشق را