مشاعره مشاعره با حرف " ه "

[پایان]

هر اندیشه که می‌پوشی درون خلوت سی*ن*ه
نشان و رنگ اندیشه ز دل پیداست بر سیما

 

[amir mohamad]

هر اندیشه که می‌پوشی درون خلوت سی*ن*ه
نشان و رنگ اندیشه ز دل پیداست بر سیما

همچو بوی‌گل ز بس بی‌پرده است احوال من
می‌شود لوح هوا آیینهٔ تمثال من

داده‌ای مشتی غبارم را به باد اما هنوز
خاک می‌ربزد به فرق عالمی اقبال من

 

[پایان]

همسفر قصه من نگاهی بر دلم فکن
احساس خود ز من مگیر قافیه را بر هم بزن

 

[amir mohamad]

همچو مجنون اگر از عشق پریشان باشی
این همه صبر به لیلا شدنش می ارزد

زشتی نامه اعمال اگر از عشق تو شد
کفر زلف تو به زیبا شدنش می ارزد

 

[پایان]

هوا خواه توام جانا و می‌دانم که می‌دانی

که هم نادیده می‌بینی و هم ننوشته می‌خوانی

 

[amir mohamad]

هوا خواه توام جانا و می‌دانم که می‌دانی

که هم نادیده می‌بینی و هم ننوشته می‌خوانی

هر کرا در دل بود بازار یار
عمر و جان و دل کند در کار یار

خاصه آن بی دل که چون من یک زمان
بر زمین نشکیبد از دیدار یار

 

[پایان]

هوس بوسیدن تو،هوس خوردن گندم تو بهشته
هوس دیدن چشمات،هوس خوردن افیون طلسمه

 

[amir mohamad]

هوس بوسیدن تو،هوس خوردن گندم تو بهشته
هوس دیدن چشمات،هوس خوردن افیون طلسمه

هرکرا بر در نازک بدنان خواند عشق
دل و جانی که بود ز آهن وخارا ببرد

آنکه سود سر بازار محبت خواهد
باید آنجا همهٔ سرمایهٔ سودا ببرد

 

[پایان]

هرگز نمیرد آن که دلش زنده شد به عشق
ثبت است بر جریده عالم دوام ما

 

[amir mohamad]

هرگز نمیرد آن که دلش زنده شد به عشق
ثبت است بر جریده عالم دوام ما

هرکجا دلمرده ای را یافت احیا کرد عشق
جمله ذرات عالم را سویدا کرد عشق

ریخت دریا درگریبان قطره کم ظرف را
ذره ناچیز را خورشید سیما کرد عشق