مشاعره مشاعره با حرف " و"

[Serenya]

وقت است که بنشینی و گیسو بگشایی تا با تو بگویم غم شب های جدایی

 

[amir mohamad]

وداع یار و دیارم چو بگذرد به خیال
شود منازلم از آب دیده مالامال

ز سوز سی...نه من ساربان به فریاد است
ز بیم آن که رسد آتشش به بار و جمال

 

[پایان]

وصف بهشت اگرشنیدنیست
گلهای دنیاهم دیدنیست
گرچه ماهمه رفنتی ایم
لذت دنیاهم چشیدنیست

 

[Tara Motlagh]

وفاداری مجو از گردش گیتی که کار او
همه شب بزم چیدن باشد و هر صبح برچیدن

 

[پایان]

وای اگر باران ببارد
نم نم و آهسته بارد
قلب من پر غصه گردد
دیده ام تر
آنچه می بینم به تردید است دیگر
می شود آیا ازاین باران زمین تشنه لب سیراب گردد

 

[ill_mah]

•{ وقتی نگاهم می‌کنی، ناگاه خورشیدی
می‌تابد از آفاقِ آن چشمانِ سودایی}•

زیباتر از آنی که در شعرت بگنجانم
ای عضوعضوت واژه‌های بکرِ زیبایی!

°{با عاشقت پرهیزِ یوسف نیست، چشمت را
منعی کن از آن‌گونه اغوایِ زلیخایی}°

خوش باد گل‌گشتِ نگاه بی‌قرارِ من
در فصلِ دیدارِ تو ای باغِ تماشایی!

•{تعبیر کن خوابِ مرا: قفل و درِ بسته
ای تو کلیدِ رمزِ این خوابِ معمایی!}•

 

[پایان]

و چه بی قافیه من می گریم
و چه پر غم لب من می خندد
و پر از اندوه است
بغض سنگین وجودم امشب

 

[Tara Motlagh]

وقتی بهشت -عز و جل- اختراع شد
حوا که لب گشود، عسل اختراع شد

آهی کشید و آه دلش رفت و رفت و رفت
تا هاله ای به دور زحل اختراع شد

آدم نشسته بود، ولی واژه ای نداشت
نزدیک ظهر بود غزل اختراع شد

 

[amir mohamad]

وقت آن شد که بدان روح فزا آمیزی
مرغ زیرک شوی و خوش به دو پا آویزی

سی*ن*ه بگشا چو درختان به سوی باد بهار
ز آنک زهر است تو را باد روی پاییزی

 

[پایان]

واله و شیداست دایم همچو بلبل در قفس

طوطی طبعم ز عشق شکر و بادام دوست

زلف او دام است و خالش دانه ان دام و من

بر امید دانه‌اي افتاده‌ام در دام دوست