مشاعره مشاعره با حرف " و"

[پایان]

واجب نبود به ک.س بر، افضال و کرم

واجب باشد هر آینه شکر نعم

تقصیر نکرد خواجه در ناواجب

من در واجب چگونه تقصیر کنم؟

 

[amir mohamad]

وقتی همه جا پر است از دل سیری
عاشق بشوی غریب تر می میری

یادت نرود به مردم این دنیا
دریا بدهی کویر پس می گیرى

 

[پایان]

وداع و وصل جداگانه لذتی دارد
هزار بار برو صدهزار بار بیا

 

[amir mohamad]

وقت طرب خوش یافتم آن دلبر طناز را
ساقی بیار آن جام می مطرب بزن آن ساز را

امشب که بزم عارفان از شمع رویت روشن است
آهسته تا نبود خبر رندان شاهد باز را

 

[پایان]

وقت است که بنشینی و گیسو بگشایی
تا با تو بگویم غم شب های جدایی

بزم تو مرا می طلبد آمدم ای جان
من عودم و از سوختنم نیست رهایی

 

[amir mohamad]

وای این شب چه قدر تاریک است
مثل این است که شب نمناک است
دیگران را هم غم هست به دل
غم من لیک غمی غمناک است

 

[پایان]

وقت است تا برگ سفر بر باره بندیم
دل بر عبور از سد خار و خاره بندیم

 

[Tara Motlagh]

وه که با این عمرهای کوته بی اعتبار
این همه غافل شدن از چون منی شیدا چرا

 

[پایان]

والله ملولم من کنون از جام و سغراق و کدو

کو ساقی دریادلی تا جام سازد از سبو

 

[amir mohamad]

وه که گر من بازبینم روی یار خویش را
تا قیامت شکر گویم کردگار خویش را
یارِ بارافتاده را در کاروان بگذاشتند
بی‌وفا یاران که بربستند بار خویش را